Op de eerste foto zie je de boot die vroeger vaarde, van Terneuzen waar ik woonde naar Hoedekenskerke, waar verbindingen waren met de rest van het land.
Daar waar (op de tweede foto) dat witte bootje ligt, daar vaarde de boot af en aan. Dat was de aanlegsteiger.
Op weg naaar Groede stoppen we altijd wel ergens in Zeeland. Dat kan Goes zijn, of Zierikzee. In allebei de plaatsen woont een vriendin van mij.
Deze keer was het zomaar eens Terneuzen.
Gewoon omdat ik er mijn middelbare school deed. Omdat ik er na mijn opleiding in Middelburg ook ben gaan werken.
Vijftien jaar Terneuzen in een heel belangrijke periode van je leven, dat is een band voor altijd.
Ik vind Terneuzen niet echt een leuke stad, maar er zijn natuurlijk wel een hoop leuke plekken en vooral heel veel plekken met een herinnering. En die herinneringen zijn wel erg leuk.
Zo ook hier.
We parkeerden toevallig vlak bij deze steiger en hebben een tijd staan kijken naar wat daar, op de Westerschelde, zo maar langs vaart. Fantastisch.
Dat interesseerde mij vroeger niet zo. Maar nu zeker wel. Moet je kijken:
Dat is wat hè. Ze zijn zo groot die schepen. En het leuke is dat je ze allemaal kunt opzoeken. Gewoon ter plekke.
Ik moest natuurlijk denken aan mijn vader, die vaak eens even ging kijken aan de dijk langs de Westerschelde. Maar toen viel er nog niet veel op te zoeken.
Nou, dit schip is van Cosco , een rederij van containerschepen. De hoofdvestiging is in Sjanghai en het is een heel groot bedrijf.
Ik had er lang kunnen staan of zitten, maar ja, we waren op doorreis.
25 opmerkingen:
En dan de (meestal)mannen met mooie fototoestellen. Boten fotograferen en nakijken waar ze vandaan komen
De logistiek om zo'n boot te laden en te lossen! Heel indrukwekkend.
Wat een varend pakhuis is dat! ... Stijger??
mogge Bertiebo
mijn vader had de pc en alles wat je er mee kan , zoals het opzoeken van die schepen , en zelfs volgen is mogelijk , wat had ie dat mooi gevonden
mooie herinneringen aan zo'n plek uit je jeugd is iets geweldigs mooi
geniet de dag
Heerlijk om zo tussen je herinneringen te lopen. Maar het is echt geen stijger hoor.
Ja, dan komt er weer veel van vroeger boven... Maar er zal ook veel veranderd zijn intussen.
Wat zou er allemaal inzitten denk ik dan !
Dank Judy en Mieke, ik heb het meteen veranderd. Het rare is dat ik ooit, ik weet niet meer wanneer, ook iets schreef over een steiger. Toen was Anja degene die me er op wees. Ik kan het niet uitstaan. Drie keer dus!
Ja dat dacht ik ook!
The cargo ships are so gigantic
Leuk om een stuk van Terneuzen te zien waar ik zelf nooit kom. Wel regelmatig in een vd twee winkelcentra om te lunchen met dochter die in Belgie woont. Vind het altijd wel bijzonder over de sluizen te rijden en de veranderingen in de afgelopen jaren te zien. De binnenstad was paar jaar geleden wel leuk, maar nu staan er zoveel winkels en restaurants leeg dat we daar niet meer komen.
Wat kolossaal ziet dat eruit. . Wij bezochten enkele jaren geleden ook Terneuzen. Inderdaad geen bijzonder stadje maar de beelden die toen op de dijk stonden waren wel mooi.
Wat een joekels van schepen zijn dat! Wij hebben er een aantal jaren geleden ook naar staan kijken toen we in Zeeland waren.
Mooi die herinneringen. Van de zomer waren wij ook zo onder de indruk van die enorme containerschepen op de Westerschelde.
Water, schepen, daar is altijd wat te zien. Altijd interessant.
Oh ja, fantastisch om te zien. Ik zou er ook uren kunnen zitten.
Ik heb altijd het idee dat bij een beetje zijwind zo'n boot gewoon omkiept...
Dat zoiets blijft drijven.... Ik kan er met de pet niet bij.
Schepen met containers zijn niet heel mooi, maar wel fascinerend. Ik heb in Hamburg ook een hele tijd zitten kijken.
Mocht je nog eens in Goes komen... daar is vandaag een hele mooie muurschildering onthuld:
https://www.omroepzeeland.nl/nieuws/16799642/muurschildering-in-goes-onthuld-we-genieten-ervan-vanuit-de-voortuin
Wonderful memories! I really miss the ocean. Nice post!
Ja, dat is het mooie van deze tijd. Je hebt contact met de mensen op zee, wij ook met zeemanzoon. Heerlijk vind ik dat. Ik denk heel vaak aan de moeders en kinderen van vroeger, echtgenoot en vader vertrok, en het was maar afwachten of je iets hoorde ( nou ja horen, lezen natuurlijk via een brief) en of hij terug kwam. Mijn man volgt altijd de reis van het schip van zeemanzoon via marinetraffic, zo kunnen we zien waar hij zoal komt.
Oh ja, dat snap ik helemaal, Jeanette. Mijn moeders broers waren zeeman en mijn vader aanvankelijk ook. Mijn ouders volgden altijd de scheepsberichten in de krant. Ik geloof dat er een enkele keer gecommuniceerd werd via de radio. Maar dat was zeldzaam
Een mooie geschiedenis les over Frans Naerebout, voor vele een held.
Voor mij een aanvulling van mijn kennis. Hans
Een reactie posten