Prinsengrachtconcert

 Het Prinsengrachtconcert wordt ieder jaar gehouden. Je raadt het al, in Amsterdam, op de Prinsengracht. Of eigenlijk in de Prinsengracht.  Op een podium, dat wel.

Het wordt ook ieder jaar op televisie uitgezonden. Het gaat om klassieke muziek, voor iedereen toegankelijk en in de open lucht. En dat al jaren en jaren. 

Het was best spannend, die open lucht. Want om het voorzichtig te zeggen: het regende en als het niet regende dan dreigde er regen.

Ik heb het vaak op tv aanschouwd. Het eindigt altijd met: Aan de Amsterdamse grachten, door iedereen meegezongen. Mensen in bootjes er om heen, mensen aan de randen van de gracht. 

Maar ik was er nog nooit bij geweest. Nu wel.

Onze jongste zoon en zijn vriendin wonen tijdelijk in een huis aan de gracht en boven uit de ramen konden wij het allemaal horen en op afstand bekijken. Echt superleuk. Ook omdat onze andere kinderen er ook waren. 

We waren er denk ik om half zeven of zo en hoewel het pas om acht uur ging beginnen zaten er toch al heel veel mensen klaar. Op stoeltjes, met regenkleding aan, onder paraplu's. 

Er heerste een opvallend prettige, rustige stemming. Geen gedrang, geen geschreeuw. Gewoon heel veel mensen die zich verheugden op iets leuks. Ik heb niet alleen uit het raam gekeken, ook een paar rondjes gelopen. 

Na het eerste deel van het concert, zijn wij begonnen aan de terugreis. Noodgedwongen, want de trein reed weer eens niet en met  bussen moet je het maar afwachten. 

Het tweede deel hebben we dus heel goed gezien en gehoord. Thuis, omdat we de uitzending hadden opgenomen.