Ik ben dol op poeziealbums (wij spraken het vroeger ook echt zo uit: poezie, en dat doe ik nog steeds). Zelf heb ik er twee en ik heb natuurlijk heel vaak in een album geschreven als juf. Vond ik altijd leuk om te doen en ik deed er ook altijd erg mijn best op. De laatste jaren kwam het trouwens bijna niet meer voor, logisch, want zo'n album is natuurlijk wel een meisjesding en bovendien, op 'mijn' school voor speciaal onderwijs zitten veel meer jongens dan meisjes. Dát zou de reden kunnen zijn én de opkomst van de vriendenboekjes natuurlijk. Jammer hoor, je kunt een poezie niet vergelijken met een vriendenboekje vind ik.
Dan het boekje nog even: de schrijfster heeft heel wat albums doorgespit en versjes gevonden vanaf 1855 tot 1985. Sommige heel oude versjes zag je in 1985 natuurlijk niet meer terug. Maar het versje hierboven is de oudste bestseller en van 1855 tot 1985 vrijwel onveranderd blijven bestaan. Mooi toch?
1 opmerking:
ik moet dat boekje ook nog ergens hebben......
Een reactie posten