Gedenk de vierde...

Altijd als ik de Westertoren zie, denk ik aan Anne Frank.
Altijd en vandaag dus ook. Ik vaarde er langs, langs de toren en ook langs de lange wachtrij bij het Anne Frank huis en ik dacht aan haar.
Hoe ze daar zat en het geluid van de Westertoren hoorde. Een heel klein beetje contact met de buitenwereld.
En in mijn hoofd vond een herdenking plaats. Een dodenherdenking.
Ik hoor en lees dat er momenteel getwijfeld wordt aan het nut van de twee minuten stilte vanavond om acht uur. Moet dat gebruik nog wel gehandhaafd worden. Omdat je ook wel op een andere manier zou kunnen herdenken.
Ja dus, dat kan.
Maar dat is voor mij geen enkele reden om die twee minuten stilte af te schaffen. Dat zou ik echt heel erg vinden. Want ik vind dat iedereen er op gewezen moet worden,dat iedereen even stil moet staan bij de afschuwelijke gebeurtenissen in het verleden, maar ook die van vandaag. Tot in lengte van jaren.
Ik ga zo meteen meelopen in de stille tocht. Ik zal onder de indruk zijn. En ik zal heel stil zijn.