Sterrenrestaurant

Een keer aten we in het Amstelhotel, dat was een heel bijzonder cadeau van onze kinderen, waar ik nog vaak en met veel plezier aan terugdenk.
Het was behalve bijzonder ook bijzonder lekker. 
Het bijbehorende verhaal schreef ik hier op.
Maar sterren had het restaurant toen niet.

Al jaren staat sindsdien op mijn bucketlist: uit eten in een sterrenrestaurant.
Het liefst natuurlijk met vier sterren. Maar als dat ons faillissement zou veroorzaken, dan is één ster ook goed hoor.

Afgelopen zaterdag was het zover. We gingen uit eten in een sterrenrestaurant.
Genaamd Rich & Simple
Ze hadden veel meer sterren dan vier. Ze lagen gewoon op tafel, die sterren. 
Vlak bij ons huis was het.

Kijk, zo zag het er uit. En prachtig gedekte tafel.
Met sterren dus en bloemen en mooie borden en kaarsen.
Het was werkelijk een lust voor het oog. Precies zoals dat hoort.

Toen ik het vroeg, mocht ik best een foto maken van de chefs

Ze waren, zoals het ware chefs betaamt,  trots op hun werk.
Hard werken, dát hadden ze gedaan, al een dag van tevoren waren ze begonnen.
Ook de hele zaterdag hadden ze in de keuken gestaan.
Er waren ook nog brainstormsesssies en oefeningen aan vooraf gegaan.

Het menu:

Voorgerecht:
* Pastinaaksoep met peer en amandelstengels

Hoofdgerecht:
* Stoofvlees met pils, abrikoos en rozemarijn
* Aardappelroosjes met spek, puree en winterse groenten

Dessert: 
* Nougatine ijstaart

En lékker dat het allemaal was... echt ongelooflijk.
Als je dan bedenkt dat de jongste chef nog maar dertien is...
Hij is een buurjongen uit ons rijtje en hij heet Rich, oh nee Rijk. En hij wil kok worden. Worden? Hij is het al.
De vrouwelijke chef is de buurvrouw van Rich en nee, zij heet niet simple en ze is het ook niet,  al begint haar naam wel met een S.
Die twee koken wel vaker samen. Bijzonder hè.
Ze hadden dat met z'n tweetjes georganiseerd en bekokstoofd,  voor de buren.
Dus in mijn ogen en ook in die van Frits hebben we gegeten in een sterrenrestaurant! Hartelijk dank, lieve chefs!