50 jaar Thielen

 Ik had echt nog nooit van de schilder Evert Thielen (1954) gehoord. Echt nog nooit.
Dit is 'm.
En was er in het Limburgs Museum in Venlo een overzichtstentoonstelling van zijn werk. 50 jaar Evert Thielen.

Deze tentoonstelling werd me aangeraden door verschillende mensen, onafhankelijk van elkaar.  Er is ook een uitzending van Ivo Niehe geweest over deze kunstenaar,  maar die had ik niet gezien. Ben geen Niehefan.
Dus ik ging even googelen en was meteen verkocht.
Het kwam goed uit dat we allebei nog een vrije reisdag hadden. Die besteed ik liever aan een verre reis,  dan aan een retourtje Enkhuizen. Venlo was ver genoeg!!
Ik schrok me te pletter toen we uit het station stapten. Het museum is er schuin tegenover en er stond me toch een rij.
Op een gewonde donderdag hè, om een uur of twaalf.

Maar ja, om nou terug te gaan was ook weer zo wat, haha.
Dus we voegden ons in de rij en gelukkig viel de wachttijd nog mee.
Later bleek dat de kunstenaar er zelf was die dag en uitleg gaf over zijn werk. We boften dus, want dat hadden we helemaal niet geweten.

Je ziet het, het was echt niet normaal druk.
Maar ik vertelde het al eerder, ik ben klein en ga soms heel brutaal voor een lang iemand staan. Die kijkt wel over me heen. Ik zie altijd alles.
Bovendien,  terwijl de schilder het publiek meevoerde naar zijn schilderijen, was het daar natuurlijk stampvol. Maar op dat moment in de andere zalen niet. Ik heb de rondleiding twee keer gedaan. Want behalve goed schilderen bleek de man ook goed te kunnen vertellen.
Wat we zagen:

Overzicht/Bird's eye view, 2012

En  dit

Vrouw, maat van alle dingen, 2017

Dit tweede schilderij is tamelijk willekeurig gekozen. Omdat ik wel bezig kan blijven. Er was zoveel moois te zien.
En ook te lezen. Want er hoorde een klein boekje bij de tentoonstelling,  waarin over een aantal van de schilderijen nog wat verduidelijking werd gegeven.
Heel interessant, ik heb het met aandacht gelezen.
Hier bijvoorbeeld zie je allemaal hele kleine mensen en in de opening tussen de benen van de vrouw past precies de boog van een bestaand winkelcentrum in Milaan. De vrouw staat symbool voor de mens,  maar ook het ritme van de architectuur heeft menselijke vormen. Dat die boog precies past is een verwijzing naar de theorie van Vitruvius. Dat was iemand die vond dat de verhouding van het menselijk lichaam verwerkt moest worden in de bouwkunst.

Ik zou nog door kunnen gaan hoor, ik maakte heel wat foto's.
Van de 'gewone' schilderijen heb ik nu twee voorbeelden laten zien.
Nu nog over de veelluiken.
Ik kende een drieluik, een tweeluik, maar een veelluik? Evert Thielen maakte ze. En die zijn zo bijzonder...

Die veelluiken... ze zijn te groot om goed op de foto te krijgen en zo vol details dat je heel lang nodig hebt om alles echt goed te zien.
Er waren verschillende veelluiken te zien en  de schilder werkte er vaak langer dan vijf jaar aan.
Ze zijn heel groot. Dit doek bijvoorbeeld is 350 x 450 cm.
Het is gemaakt in opdracht van Douwe Egberts.
Het luik is nu nog dicht.
Je ziet dan van alles wat met Douwe Egberts te maken heeft.
Linksonder door het raampje het Friese 'huuske' waar Egbert Douwes ooit begon. En het atelier van de schilder.
Je ziet gangen en opslagruimtes.
Je ziet werkplaatsen in de fabrieken.
Je ziet stadsgezichten (niet op deze foto),  samengevoegde afbeeldingen van plaatsen waar de verschillende vestigingen van het bedrijf waren.
Het is ook allemaal zo ontzettend goed doordacht.
Enfin, je kunt er heel lang naar kijken. En dat deed ik ook.

Toen kwam Thielen zelf en opende het luik.
Er ging echt een aaah door het publiek.
Wat je dan ziet is de ontspanningskant van het bedrijf. Mensen in hun vrije tijd.
Mensen die op het gras aan het picknicken zijn.
De blonde vrouw linksonder is  het symbool voor het vrije leven
Thielen heeft zichzelf ook afgebeeld. Als klein jongetje, met zijn grootvader aan de wandel. Ook dat was ontspannen en zorgeloos.

Ik zou nog door kunnen gaan, nog heel lang.
Er zijn nog meer veelluiken te zien en te beleven.
Maar ik vind het zo welletjes. Het moge duidelijk zijn dat ik het een absolute aanrader vind.