Op de een of andere manier, kom ik er toch wel achter welk boek boek van de maand werd. Ik lees het ergens en trouwens in de boekhandels weten ze niet hoe snel ze een sticker moeten plakken op zo'n boek: DWDD boek van de maand. Kan niet missen.
Toegegeven, meestal zijn het wel boeken die ik kan waarderen.
De schrijfster van dit boek, Nicolien Mizee, kende ik niet van andere boeken. Wél van de rubriek die ze maandelijks in het tijdschrift Zin schrijft. En dat vind ik toevallig een leuk geschreven rubriek. Vandaar dat ik dit boek wilde lezen. Ik reserveerde het in de bieb, maar ze hadden het nog niet eens. Kreeg ik een keurig berichtje van, dat het nog wel even kon duren. Maar zie, een paar dagen later was het er toch en ik kon eigenlijk niet wachten om er in te beginnen.
Het verhaal:
Judith en Thijs zijn net getrouwd en dan krijgt Thijs een hartaanval. Als hij thuis komt zijn de buren net met een grote verbouwing begonnen en dat is de reden dat de twee een huisje huren op het landgoed Groenlust. Samen met Judiths zus Cora en haar man. Ze ontmoeten daar Anne en Fiep en hun moeder. Vroeger waren Judith en Cora dik bevriend met Anne en Fiep en ook de ouders waren vrienden. De vader van Anne en Fiep, Friso, is op een dag spoorloos verdwenen. Nooit is er meer iets van hem vernomen.
Judith zet zich op het landgoed aan het volkstuinieren en maakt kennis met de andere tuinders. Die zijn allemaal op z'n zachtst gezegd een beetje vreemd.
Tja en dan doet Judith op een dag een vondst: een schedel....
Ik had eerst helemaal niet in de gaten dat het een detective is. (Vrij stom, ik had het aan de titel kunnen zien natuurlijk).
Maar dat is het wel en zoals dat hoort, langzamerhand wordt alles duidelijk.
Ik vond het een leuk boek voor tussendoor. In een droge stijl geschreven. Met humor, dat ook.
Dan nog iets dat eigenlijk niets met het verhaal zelf heeft te maken, niet met de plot.
Op een gegeven moment gaat iemand, Cora geloof ik, chipolatapudding maken.
En toen kreeg ik in toch zo'n zin in chipolatapudding.
En in de tweede plaats kreeg ik zin om die pudding eens zelf te gaan maken.
Nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan. Ik heb al een recept uitgezocht.
Maar ik heb geen puddingvorm.
In het boek gaat het over een puddingvorm met een klepje onderin, waardoor je de pudding makkelijk kunt storten als je dat klepje open zet.
Dat leek me nou echt het ei van Columbus, dat klepje. Dus ging op zoek naar een puddingvorm met klepje. Niet gevonden. Nergens in de stad een puddingvorm te koop. Niet met en niet zonder klepje.
Dus nu moet ik maar eerst eens gaan kringlopen.
24 opmerkingen:
Hoi Bertie, Ha ha. Zo zie je maar weer op hoeveel manieren men geïnspireerd kan worden. Met groeten Ton
Op kookles chipolata pudding gemaakt. Bij gebrek aan pudding vorm in diepvries doos. Beetje groot, dus platte pudding. Commentaar van zwager: ah, grindtegel als toetje. Was wel lekker 😁
Nou ja, nu heb ik ook ineens zin in chipolatapudding. :-) Weer iets om naar uit te kijken in de kringloopwinkel . De vorm dan hé, niet de pudding.
Ben benieuwd,hoe die pudding gaat smaken.Je blog roept herinneringen op aan de vele koop-chipolata's vroeger. Toen was de smaak nog goed en waren er minder E-nummers.
Succes met je zoektocht. Ben benieuwd naar die pudding!
Leuk :-)
Tijd geleden was mijn favo boekverkoper een van de boekverkopers aan tafel bij DWDD, en zelfs toen keek ik niet altijd :-)
Ik hoop dat je de puddingvorm vindt. Leuke zoektocht.
Chipolatapudding : heerlijk, maar in geen jaren gegeten. En ik kijk nooit naar DWDD, en lees over nieuwe boeken op blogs of in de krant.
Ik denk dat je best een siliconenvorm voor pudding koopt. Dan is zo’n klepje ook niet echt nodig. Ik ken die met een klepje trouwens ook niet... nog nooit gezien.
Puddingvorm even nat maken voor het mengsel er in gaat, dan komt hij er netjes uit hoor. Siliconenvorm lijkt me ook een goed idee.
Ja maar ik heb dus geen puddingvorm en ik kon hem nergens kopen. Niet in de Hema, niet bij Blokker, niet bij Welkers niet in de taartenwinkel
Waar het lezen van een boek al toe kan leiden...
Laatst nog bitterkoekjespudding gemaakt en in de aardewerk puddingvorm gegoten. Eerst wat water in de vorm laten rondspoelen en dan leeggooien. Pudding erin doen en dan een plastic-je over de vorm doen of een beetje kristalsuiker erop strooien. Goed laten afkoelen en hij komt er goed uit. Ik gebruik wel volle melk, misschien is dat de truc? Ik heb nog nooit van een vorm met een klepje gehoord en er dus ook nog nooit eentje gezien. Mocht je er eentje mét klep vinden, dan wil ik wel graag een foto zien, want geen idee hoe dat dan werkt.
In een mooie bak(je) stuk plastic folie doen, als de pudding dik is omkeren op bord en dan kan je de folie er zo afhalen
Vroeger nu klink ik misschien bokoud, maar mijn moeder had 50 jaar geleden een puddingvorm van Tupperware. En daar zat op de bovenkant een klein dekseltje (klepje) met leuke afbeelding. Als ik het me goed herinner zelfs verschillende afbeeldingen, en dan de bodem een grote deksel. En als de pudding dan afgekoeld was, kon je de pudding oo eigen deksel storten en aan de bovenkant kleine dekseltje losmaken zodat er lucht bij kwam en aanvallen maar. Succes met de zoektocht naar een vorm. Groetjes Petra.
Haha...waar het boek van Mizee al niet toe kan leiden. Een speurtocht naar de ideale puddingvorm. Zal het haar eens vragen waar ze de inspiratie voor het melden van deze vorm vandaan heeft.
Heb hier alleen maar visvormige puddingvormen. Zonder klepje.
Mijn exemplaar van Moord op de Moestuin (gesigneerd en wel) ben ik nog niet aan begonnen. Iets met het lekkerste tot het laatst willen bewaren. :)
Ben net aan dit boek begonnen, als tussendoortje want eigenlijk was ik ook al aan een ander begonnen. Ben nog niet bij de pudding.
Dat klinkt als een pudding vorm van Tupperware, goed zoeken in de kringloopwinkel of een party aan huis haha. Boek komt op mijn lijstje.
Op marktplaats zie ik ze staan voor weinig. Kan hier helaas geen foto plaatsen.
Hoi Bertiebo,
Haha... grappig, zoals jij schrijft!
Het boek en de puddingvorm. Echt leuk!
Het boek lijkt me best een lekkere “page-turner” zoals ie dat in goed Nederlands zegt.
En de chipolataaaaaaaa jaaaa lekkerrrr!
Ik hoop dat je een goeie vorm vindt!
Groetjes van Marlou
.
wij hadden er vroeger een van tupperware, waar je inderdaad een stukje los kon halen.
Chipolataworst ken ik, maar chipolatapudding? Dat je maar snel je puddingvorm vindt, dan maak je hem en komt hij hier vast voorbij.:-) Zo'n puddingvorm met klepje is al helemaal een raadsel voor me.
Jaaaa, heb een mailtje gehad van de schrijfster van het boek en het is een Tupperware puddingvorm inderdaad, met een afneembaar deksel en ook nog verwisselbaar met een ster of een kerstboomvormpje erin. Klepje is dus in feite een (afneembaar) deksel.
Wat is dat leuk! Ik heb inmiddels zo'n vorm gezien op marktplaats. Helaas te duur. En ik ben nou ook weer niet van plan om heel vaak pudding te maken. Maar die chipolata komt er. Ik ga het vandaag proberen
Een reactie posten