Kabouters

'Kijk nou', zei ik tegen mijn man en wees naar de overkant (van de Ceintuurbaan), 'kijk nou daar zit een kabouter op het dak'.
Hij keek en ik ook en toen zagen we dat het er twee waren. Echt bijzonder,  op een weliswaar droge, maar toch nog grijze dag in Amsterdam.
We waren naar een tentoonstelling geweest en 's avonds hadden we een eetafspraak met onze jongste zoon.
Het restaurant was niet in de buurt van de tentoonstelling en we hadden bijna vier uur voor we er hadden afgesproken.
Dus we liepen heerlijk te slenteren door zondags Amsterdam. Ik geloof dat ik dat het allerliefst doe. Kijken, wandelen en plekken zien die ik helemaal nog niet ken.

Kijk 'm daar nou zitten. Hij heeft een bal in zijn hand en het lijkt of hij die gaat gooien naar de kabouter aan de overkant.
Het blijkt dat de man die opdracht gaf tot de bouw van dit zeer bijzondere huis, van Ballegooyen heette.  En dit zou dan misschien een grapje van de architect kunnen zijn. A. C. Boerma was zijn naam. Het huis staat er sinds 1884.
Het huis heeft van alles, spitsbogen, spuwers, kruiskozijnen en veel natuursteen. Dat staat op het bordje hoor. Het heeft ook een bel-etage, drie woonverdiepingen en een kapverdieping.

Er wordt gezegd dat de bal stiekem door de kabouters wordt overgegooid, òf om middernacht, òf alleen met oudjaar, òf alleen op 29 februari.
Ik geloof in kabouters en dat wil ik graag zo houden, dus ik ga maar niet kijken op een van deze momenten.