Ik hou van markten. Van gewone weekmarkten, van rommelmarkten, van combinaties van die twee.
En soms tref je ergens een kraam die je niet eerder zag. Deze koopman zag ik op een markt in Delft.
Hij verkocht borduurwerken .
Veel tafelkleden, groot of klein, veel wandlappen en schellekoorden.
Daar waren werkstukken bij die ik echt leuk vond. Ook een paar merklappen die zeer de moeite waard waren. Maar ja, wat moet ik er mee? Ik heb geen plek meer om wat nieuwe, oude lappen in te lijsten en op te hangen. Dus ik kocht niks.
De koopman vertelde desgevraagd dat hij vooral veel verkocht aan buitenlanders. Bijvoorbeeld aan Canadezen en Japanners. Die Canadezen vooral omdat ze vaak Nederlandse wortels hebben. En de Japanners omdat ze gek zijn op geschiedenis.
'Zo'n lap neemt ook niet veel plaats in de koffer. Lekker plat te vervoeren en een mooi cadeautje voor de thuisblijvers', vertelde hij.
Ik heb een hele tijd staan kijken en inderdaad, hij verkocht best veel.
'Zo blijft het bewaard', zei hij tevreden. En daar had hij gelijk in.
Het is naar om weg te moeten gooien. Mijn moeder heeft veel geborduurd. Ik zelf ook trouwens, maar je kunt niet alles ophangen. Ik was laatst heel blij toen onze dochter een mooie lap, door mijn moeder gemaakt, wilde ophangen.
Maar ja, daar blijft het wel bij.
27 opmerkingen:
Ja borduren... ze zijn prachtig maar waar laat je ze? Ik heb ook nog een geborduurde geboortetegel van mijn zoon, door mijn moeder gemaakt. En er zijn veel geborduurde tafelkleden van mijn moeder. Mijn zusje heeft het merendeel, want tja wat doe je ermee?
Wat een bijzondere marktkoopman.
Ik zou ook geen borduurwerk kopen, want mijn hobby is borduren.
Het ophangen van mijn gemaakte werkjes is ook inderdaad een probleem, waar?t
Ik heb in het trapgat naar boven, twee borduurwerken van mijn oma hangen en een paar tafellakens in de linnenkast.
Ik wist niet dat het nog gedaan werd voor de verkoop.
Wat een bijzondere kraam. Ik heb ook nog borduurwerken in de berging, want ophangen doe ik niet.
Wat geweldig dat op deze manier de borduursels nog hun weg vinden
Hoi Bertiebo,
wat een leuke koopman en mooie koopwaar!
Je zou alles wel willen hebben, maar inderdaad... waar laat je het!
Groetjes van Marlou
.
Tafellakens kun je toch gebruiken? Vooral de oude zijn zo degelijk gemaakt dat ze zelfs in de wasmachine kunnen. En je kunt er de tafel zo leuk mee dekken, vind ik. En als je een beetje handig bent kun je er zelfs een tas van/ mee maken. Mogelijkheden genoeg dus, maar ja, ik kan werkelijk alles wel gebruiken. Vandaar die volle werkkamer op zolder.
Ja, waar laat je ze? Souvenir van Holland is een mooie oplossing.
Ik werkte in Delft en bezocht vaak de markten maar ik heb hem nog nooit gezien.
Vraag me ook af hoe hij inkoopt want ik heb nog een groot geborduurd schilderij van SailAmsterdam 1985 dat ik kwijt wil. Mooi schip staat erop.
Hier hangt één borduurwerkje van mijzelf, gemaakt op de lagere school, verplichte kost toen. Mijn moeder heeft het laten inlijsten en onlangs weer teruggevonden. Daarna nooit meer geborduurd, maar een jaartje terug kreeg ik opeens de geest en borduurde wat kussenhoezen die ik nogal vlak van kleur vond. Zie soms in hippe interieurs, kussens van die oude kruissteeklappen met hondjes of hele foute afbeelden (fout als in te kitscherig).
Wat mooi zeg! Vooral dat borduurwerk van de boerderij vind ik erg leuk. Hoeveel kost zo'n lap?
Zo komt het wel bij echte liefhebbers terecht, leuk hoor!
Mieke (miekeqquilt) zegt precies wat ik wilde zeggen, GEBRUIKEN die handel. Het is niet voor niks gemaakt. Tassen, handige opbergzakjes, een hoes om een foto-album of multomap, de mogelijkheden zijn eindeloos. Mijn moeder borduurt ook veel, en veel daarvan krijg ik om te gebruiken in mijn naaiwerk, heel leuk.
Een aantal van mijn borduurwerken hangen aan de wand maar de meesten liggen ergens op zolder.
Dat lijkt me nou nog eens leuk, zo'n ingelijst werkje van heel vroeger van je zelf. En over die foute lappen met hondjes...ha, daar kom ik nog op terug.
Het geboorteschilderij van Zoon, geborduurd door een ex-collega die blij was te kunnen borduren want van haar man mocht zij niets meer aanschaffen 'want waar moeten we het allemaal laten' staat al jaren in de kast. Hij gaat er nooit iets mee doen, ben ik bang, en ik vraag mij regelmatig af waarom ik toen dacht dat ik zo'n ding nodig had.
Maar ja, noeste arbeid van derden en zo. En prachtig.. Dus het staat er nog.
Ik gebruik oude borduursels in mijn leren tassen!
Hier ligt in de kast nog kaaslinnen en borduurgaren waar ik momenteel niets mee doe, maar wat niet is ... heb vroeger veel geborduurd. In het trapgat hangt een aantal merklappen, waarvan eentje uit 1863, erfstuk uit de familie van mijn moeder's kant.
Die met die boerderij is zooo mooi!
Op brocantes kom je ook nog weleens wat borduurwerk tegen. Ik sta er net als jij een poos naar te kijken maar uiteindelijk koop ik niets. Waar moet ik het kwijt?
hoe mooi en tof!
Ook ik heb me een tijdlang totaal suf geborduurd, maar nu vind ik het absoluut niet leuk meer om te doen. Het is wel mooi om te zien, vind ik.
Ik las ergens, dat Kon. Maxima ook graag borduurt.
Best zonde van al dat werk, dat niemand het meer wil hebben van de familie als iemand overlijdt.
Ben bang dat dit ook zo gaat met al mijn quilts t.z.t. :-(
Maar wel fijn dat iemand er zich over ontfermt en dat er kopers voor zijn.
Heel erg leuk om te zien dat deze geborduurde lappen toch een bestemming krijgen.
Net als Mieke en Jeanette zat ik ook te denken, gebruiken of restylen !
Prachtig dit!! Ik zal binnenkort een borduurblogje schrijven over borduurwerk wat ik zomaar tegenkwam!! Liefs Petra
Hij staat aan de gracht vlakbij de cloorstraat maar inkopen doet hij niet meer wegens zijn leeftijd.maar de hele zomer staat hij daar op zaterdag en oud rijswijk op woensdag is hij daar ik weet het daar ik hem heel goed kent
Een reactie posten