Tegenlicht

Ik lees vaak meerdere boeken tegelijk. Dat is waarschijnlijk ook het geval geweest toen ik dit boek voor het eerst in huis had van de bieb.
Toen kwam er een ander boek tussendoor, ik moest het inleveren en dacht er niet meer aan.
Nu nam ik het weer mee en las het (563 blz.) achter elkaar uit. Vooral omdat ik zo geboeid raakte door het pestverleden van de hoofdpersoon Vera Zagt.
Wat heeft die Vera een ellende moeten doorstaan in haar jeugd. Het was waarschijnlijk een hartstikke leuk kind, maar net effies anders en dus werd ze gepest en niet een klein beetje. Daarbij had ze een, niet heel erg in zijn dochter geïnteresseerde, vader en een moeder die in een inrichting werd opgesloten.
In het nu is Vera getrouwd met Lucien, best gelukkig getrouwd,  zegt ze zelf, maar dat weerhoudt haar er niet van om er een andere geliefde bij te hebben. Ze voelt zich veilig bij die geliefden.
Dan slaat de vlam in de pan als ze ineens hevig verliefd wordt, anders dan met de andere mannen, op Aaron, de broer van Lucien.
Nou, toestanden natuurlijk en dat terwijl de vader van Lucien en Aaron op sterven na dood is. Enfin, Vera raakt zwanger en is gelukkig en dan overlijdt Aaron door een motorongeluk. Wat nu?
Nou een verhaal dat ook eigenlijk wel twee boeken had kunnen vullen in plaats van dit ene. Ik vond het allemaal een beetje veel. Erg veel.
Dat ik het helemaal uitlas komt dus door dat peststuk en dat moet ik ook eerlijk zeggen, door de vlotte schrijfstijl van Esther Verhoef.