Bhv'er

 

Ja, dat 'Kunstcollege', dat is heerlijk. Dat doe ik puur voor mijn plezier. 

Ik volgde ook nog een ander soort les. Namelijk bhv: bedrijfshulpverlening. 

En nee, ik ben geen bedrijf begonnen. 

In Huis Bonck, waar ik vrijwilligger ben,  moeten er natuurlijk bhv'ers zijn. 

Er kan tenslotte altijd iets gebeuren. Iemand kan van de trap afvallen, iemand kan onwel worden, er kan brand uitbreken en zo is er nog wel meer te verzinnen. 

Niet dat ik dat ooit deed hoor, voor me gevraagd werd de cursus te doen. Ik dacht er echt niet over na. 

Enfin, ik deed de cursus. 

Eerst een groot deel theorie, schriftelijk, met een soort examenvragen aan het eind, als je alles had doorgenomen. 

En toen nog een middag in Alkmaar met nog meer info en oefenmogelijkheden. Met name voor wat betreft reanimeren en brand blussen.  Ik had al eens eerder een cursus reanimeren gedaan. Maar in brand en ontruiming en blussen had ik me nog nooit verdiept. En stiekem vond ik dat blussen gewoon erg leuk om te doen.

Dat theoriegedeelte en die middag, als je dat goed hebt afgerond, dan ben je bhv'er. 

Dus dat ben ik nu. 

Vroeger bij mij op school werden er voor en door de juffen en meesters nog aardig wat extra  klussen verdeeld. Een klus was bijvoorbeeld de ouderraadvergaderingen bijwonen. Of de Sinterklaas/Paas/Kerstcommissie versterken. Schoolreisjes, kamp, feestcommissie.  Er was echt een hele lange lijst en bhv'er zijn was ook een van de klussen. 

Dat leek me altijd leuk. Maar het kon niet, ik had altijd de schoolverlaters, die deden een afscheidsmusical en daar was ik dan voor verantwoordelijk. Ik kan je verzekeren, dat was taak genoeg!

Ik ben al tien jaar met pensioen en nu heb ik toch nog de bhv gedaan. 't Kan verkeren!