Totaal aantal pageviews

zaterdag 30 juni 2012

London

In een vorig leven woonde ik vast in Engeland en waarschijnlijk in Londen. Ik ben er meer dan twintig keer geweest en het verveelt nooit, echt nooit.
We 'ontdekten' een wijk waar we nog niet eerder waren: Greenwich. We stonden op de nulmeridiaan. We waren in Canary Wharf en bezochten het Dockland Museum.
We liepen door een tunnel onder de Thames en heeeel lang naast de Thames. We zagen de Olympische ringen aan de Tower Bridge en de opbouw van het stadion waar de paardenraces gehouden zullen worden. We zaten in de Tube, in de bus (natuurlijk bovenin en vooraan) en we fietsten!!!!!. We zagen de musical Mathilda en de tentoonstelling van Damian Hirst in Tate Modern. En ook die van Edvard Munch. In de Portrait Gallery zagen we een geweldige tentoonstelling, met prachtige portretten. We aten Italiaans, Indiaas en Fish and Chips. We kregen een overheerlijke Afternoon-Tea aangeboden in het hotel. Dat was een goedmakertje omdat ze ons eerst een nare kamer hadden gegeven. We verkenden nog een andere wijk waar we niet eerder waren: Hackney;  bezochten verschillende markten, winkels en Fortnum &Mason en Liberty. We probeerden mijn foto van veertig jaar geleden na te maken op dezelfde plek als toen en we fietsten langs een van de Londense kanalen. En natuurlijk zagen we ook allerlei bekende zaken tussendoor. En nu zit het er bijna op. Ik zit onder de uitslag van het Londense w ater en we zijn een beetje moe. Maar het was heerlijk!

vrijdag 29 juni 2012

Play me, I'm Yours

Van die leuke dingen zie je in Londen. Staan er overal in de stad piano's. ' Play me, I'm Yours'.
En dat zie je dan ook gebeuren. Dat mensen gaan playen. Soms een kind dat een beetje staat te pingelen. Soms iemand die het echt goed kan. Er ligt ook muziek bij voor als iemand het niet uit het hoofd kan. En natuurlijk een hoes voor als het onverhoopt gaat regenen. Wat een verrassend en leuk idee!

Carnaby Street

Het lijkt erop dat Carnaby Street weer helemaal hip is geworden. Dat was het natuurlijk al in de sixties, toen moest je er als eerste naartoe  bij aankomst in Londen. Daarna heb ik het jaren gemeden, maar nu, op weg naar Liberty, kwamen we er toevallig door. Leuk hoor, het zag er allemaal vrolijk uit. Nou was het wel een prachtige dag, dat scheelt.

donderdag 28 juni 2012

Humor!

Humor kun je de Britten beslist niet ontzeggen. Want naast het beelde van King George op Trafalgar Square, staat nu een beeld van een engel op een hobbelpaard. In goud. De betekenis ontgaat me, maar ik vind het leuk!

Bordje

Het is misschien wel raar, maar op vakantie neem ik ook naar de wc mijn fototoestel mee. En soms loont het de moeite. Vandaag bijvoorbeeld. Een doodgewoon toilet in Londen. Met blauwe druifjes, echte. En dit bordje.
Ik ben er al een hele tijd over aan het nadenken. Wat zou ik doen? En jullie?

dinsdag 26 juni 2012

Batman

Beetje druk vandaag, dus een superkort blogje!
Maar wel leuk, vind ik!

maandag 25 juni 2012

Op naar Londen!

Dat heb ik nou toch zo vaak hè dat er iets toevalligs gebeurt. Vandaag bijvoorbeeld. Doordat we nog steeds aan het opruimen zijn  (ons huis is nog nooit zo georganiseerd geweest en dat danken we toch aan die afgrijselijke muizen) gaat er heel veel door onze handen. Daarnet ook, ik pakte een map, geheel willekeurig en daar valt zomaar deze foto uit. En dat is echt toevallig want de foto is in Londen gemaakt en daar gaan we toevallig naar toe... zeer binnenkort.
Ik weet nog dat de foto gemaakt werd. Door een fotograaaf die me beloofde de foto naar het hotel op te sturen. Dat vond ik leuk, zo kreeg ik post in Londen. En omdat het een Engelsman was had ik er ook alle vertrouwen in. Ik ben van plan nu weer een foto te maken op dezelfde plek: Trafalgar Square. Het is dit jaar trouwens precies veertig jaar geleden. Ik was met vriendin S. naar Londen, in de herfstvakantie. Het was het eerste jaar voor de klas voor ons allebei en ik kan me niet herinneren ooit zo moe te zijn geweest als toen. Ik telde echt de minuten tot de vakantie. Het was ook wel een grote overgang, van de pedagogische academie  af, waar je eigenlijk nauwelijks zorgen had en dan zo voor de klas. Een combinatieklas ook nog, de vierde en de vijfde, met heel veel kinderen. Ik vond het leuk, dat wel, maar ik nam me voor dit hoogstens vijf jaar te doen. Dat is ietsje anders gelopen! Maar Londen... ik vind het nog steeds geweldig!

zondag 24 juni 2012

Koosje

Beetje luguber misschien? Nee hoor, voor mij niet. Dit is Koosje en ik denk dat ze tegen de zestig is, al weet ik niet meer precies wanneer ik haar kreeg. Koosje is heel vaak zo uit elkaar getrokken geweest en ik heb daar geen trauma aan over gehouden. Ze kon in bad, maar dan bleef er water in haar beentjes en armen zitten, dus dat moest er dan even van af hè. Koosje is een plaspop. Als je er met een flesje wat water ingoot, 'plaste' ze het aan de onderkant er uit. Reden voor een schone luier, die uiteraard door mijn moeder gemaakt was van een echte luier. Nou en Koosje gaat dus al zowat mijn hele leven met me mee. De laatste twintig jaar op zolder. Ze was  net als de poppenkleertjes wat stoffig en plakkerig geworden en kreeg een sopje. Vandaar!
(Wordt vervolgd)
Nb. : Ik schreef nu zomaar vanzelf poppenkleertjes. Eerder deze week had ik het nog over poppekleertjes. Alles went.

zaterdag 23 juni 2012

Wereldmonumenten

'Wereldmonumenten', vraagt Els deze week bij Stuur een Foto. Dat is moeilijk kiezen, want natuurlijk fotografeer je de grote monumenten als je de kans krijgt. Maar toch wist ik meteen welke foto het zou worden.
Deze foto maakte ik in Petra, Jordanië. En ik kan zonder enige twijfel zeggen dat dit het mooiste monument is dat ik ooit zag.
Je loopt door een kloof, een donkere,  hoge kloof. Je voelt je klein, kijk maar naar de mensjes op de voorgrond. En dan zie je dit...
Het is misschien wel wat overdreven, maar ik was echt ontroerd. Die eerste aanblik, dat roze en de wetenschap dat dit alles zo lang geleden gemaakt is.
Het is natuurlijk ook niet voor niets dat Petra werd gekozen als een van de 'nieuwe' zeven wereldwonderen. http://www.wereldwonderen.com/rotswoningen_in_petra.html
En als je zou willen zien wat andere mensen kiezen als favoriet wereldmonument, moet je even hier gaan kijken.Klik

vrijdag 22 juni 2012

Leonard Cohen

Toen er laatst een concert was in Nederland van Paul McCartney, hebben we overwogen om er heen te gaan. Maar ik vond het te duur. Het was ook duur hoor, maar toen ik achteraf hoorde hoe bijzonder het was geweest, had ik spijt als haren op mijn hoofd. Want toen zou het een rib uit ons lijf geweest zijn, maar dat zouden we nu al weer zijn vergeten.
'Ha en dus hebben we nu wel kaartjes voor Leonard Cohen. Het duurt nog even, maar je lekker lang ergens op verheugen is ook leuk!

donderdag 21 juni 2012

Opschrijfboek

Dat opruimen van die bergruimten veroorzaakt een hoop werk, maar ook een hoop plezier. Zo vond ik een boekje waarin ik vanaf 13 juli 1982 tot september 1985 alles opschreef betreffende onze oudste zoon Bart. Het gaat over eten, over slapen, over spelen en speelgoed, over opa en oma. Het gaat over plezier en kleine verdrietjes. Maar het leukst zijn de uitspraken die Bart deed. Ik weet nog dat ik het boekje kocht, in Londen bij Liberty en ik ben er eigenlijk wel trots op dat ik het allemaal heb opgeschreven. En trots op Bart, wat een leuk kind was het. Nog steeds hoor, al is-ie dan ook eenendertig!
Maar toen hij de opmerkingen hieronder maakte, was hij net drie.
* Ik vertelde dat we een nieuwe bank zouden krijgen en nieuwe stoelen. 'En ook een nieuwe mama?', vroeg je enthousiast.
* In de auto zat je om een dropje te zeuren, dat je niet kreeg. Eerst wilde je er eentje voor het hoesten, toen voor de kou, toen voor onderweg en toen voor de zekerheid.
*Toen je zusje geboren was zei je tegen papa: 'je bent toch mijn eigen papa hè'.
* In een boek zie je een stapelbed: 'Kijk, een onderverdiepingbed'.
* Ik zeg vaak tegen N.: 'klein kruimeltje'. Vandaag ook, waarop jij zei: 'Maar eens wordt ze een grote koek'.
*Oma: 'En Bart waren er zieken op school?' 'Nee, de zieken waren er niet!
* Met een diepe zucht en een onweergezicht kom je uit school naar buiten, een briefje in je hand: 'alweer een rekening'.

En zo kan ik nog heel lang doorgaan, maar dat doe ik niet!

woensdag 20 juni 2012

Woensdag wasdag

Zo'n schone was aan de lijn, op een prachtige zomerse dag... Ik heb vast al eerder verteld dat ik daar erg van kan genieten. En van deze was in het bijzonder, het zijn nl. poppekleertjes en andere benodigdheden voor poppen, als daar zijn, dekentjes, sokjes, lakens voor de poppewagen, kussensloopjes enz. Bijna alles is zelf gemaakt, door mijn moeder, mijn schoonmoeder en mijn schoonzus. Mijn moeder maakte het voor mij en mijn poppen. Schoonmoeder en schoonzus maakten het voor mijn dochter en haar poppen en een daarvan was ook van mij, Koosje. En ik ben weer helemaal onder de indruk van hoe mooi en met hoeveel oog voor detail het allemaal gemaakt is. Ik zal er later nog wel wat meer van laten zien.
De reden voor deze wasbeurt is dat we muizen hadden. HADDEN. En die hadden zich o.a. ook gezellig genesteld achter de luiken op zolder. Daar is nu alles dicht, ik denk echt dat er geen muis meer in kan. Ik vond het allemaal zo vies, dat ik lekker aan het wassen ben geslagen.

dinsdag 19 juni 2012

Musical Popkoor Broadway

Afgelopen zondag was er een optreden van mijn favoriete koor: Musical Popkoor Broadway. Het was een meezingconcert en erg gezellig. Maar toch hoor en zie ik het koor liever als ze het gewoon helemaal zelf doen. Of zoals hier met een solist uit het koor die minstens net zo goed is als Rob de Nijs himself: Theo Bakker. Het koor is gekleed als in de Sixties. Tijdens deze show (2010) moesten ze zich ik geloof wel vijf keer verkleden. Ik ben twee keer gaan kijken, zo goed vond ik ze. Vorige week heb ik alles wat we in huis aan foto's hebben uitgezocht en daardoor zit dit liedje steeds in mijn hoofd. Helemaal op het laatst zie je echtgenoot even scherp in beeld. Op 3.59. Hier is:

maandag 18 juni 2012

Frisia Nora Benima

Even stilstaan... dat deed ik letterlijk toen ik daarnet iets ophaalde bij de stomerij. Want vlak er naast zag ik deze steen. Met een foto, een kaarsje en een witte roos. Dan loop je natuurlijk niet door maar sta je even stil.
Thuis heb ik gegoogeld en het volgende gevonden. Dat steentje is een Stolperstein. Vijftien Joodse inwoners van Hoorn hebben de Holocaust niet overleefd. Zij worden straks niet vergeten. Want in de stoep voor hun laatste huizen komen Stolpersteinen: kleine gedenkstenen van messing. De gedenkstenen zijn een internationaal kunstproject van Gunter Demnig.(Berlijn, 1947). Zelf vind ik het een heel mooi plan, maar of het nou kunst is?
Stolperstein betekent letterlijk struikelsteen: mensen struikelen met hart en hoofd als ze lezen wat er op de steen staat, luidt de poëtische uitleg van de kunstenaar. Op een Stolperstein van tien bij tien centimeter staan naam, geboortedatum en datum en plaats van overlijden van het slachtoffer gestanst. Stolpersteinen liggen overal in Europa. Op de foto zien we Frisia Nora Benima. En dit is wat de vereniging Oud Hoorn over haar weet:
Frisia Nora Benima was ongehuwd, kantoormedewerkster, o.a. bij tabaksfabriek Pool. Ze begeleidde de leden van de damesgymnastiekvereniging 'Allebé' (zie foto hierboven, uiterst rechts) op de piano. Ze was ook pianiste in het orkest van de Koninklijke Concert- en Zangvereniging 'Sappho', waarvan ze als penningmeesters in het bestuur zat. Op 12 november 1942 is ze uitgeschreven uit het bevolkingsregister van Hoorn naar Amstel 151-I in Amsterdam. Niet duidelijk is of ze feitelijk al op 12 april van dat jaar naar Amsterdam is getransporteerd, tegelijk met de andere Hoornse joden of toch later. Vanuit Amsterdam is ze op een onbekende dag weggevoerd naar Westerbork. Daarvandaan maakte ze op 8 juni 1943 deel uit van een transport van meer dan drieduizend mensen naar het vernietigingskamp Sobibor in Polen, waar ze meteen na aankomst op 11 juni is vergast

zondag 17 juni 2012

Prijs!

'Ha, een prijs' dacht ik toen er iets in de brievenbus plofte met een ander geluid dan de normale post. Dat denk ik altijd als ik dat geluid hoor en ik heb het bijna nooit goed. Maar nu wel hoor. Een prijs van de BankGiroLoterij. Hiha!
Nou je ziet de prijs hier. Het is een handdoek en dan nog wel een handdoek waarop duidelijk staat aangegeven waar hij vandaan komt en dat cultuur je rijk maakt. Gelukkig zat er ook nog een kaartje bij met allemaal juichende mensen. En op dat kaartje staat wat je allemaal met deze handdoek zou kunnen doen. Afdrogen voornamelijk, 'na het sporten, de sauna, op het strand of gewoon voor in de badkamer'. 'Veel plezier met uw prijs'.

Dat gaat lukken hoor BankGiroLoterij. Geen twijfel mogelijk.

zaterdag 16 juni 2012

Generaties (2)

Ik heb er nog even mee zitten spelen. Zoek de verschillen! Nee hoor, ik heb de foto van Frits en mij in sepia gemaakt. En de volgorde verwisseld zodat het nu net lijkt of onze dochter naar haar overgrootmoeder kijkt.

Generaties

Collage die ik gisteren maakte voor dochter N. Ik zette hem op haar Facebookprikbord. Maar ik vind hem  zo leuk dat ik hem hier ook plaats. Op de oudste foto staan mijn grootouders van moeders kant. De foto is niet gedateerd, maar is van het begin van de twintigste eeuw. Mijn moeder werd geboren in 1911. Háár trouwfoto is uit 1948. Frits en ik trouwden in 1979. En N. bijna twee maanden geleden, in 2012

vrijdag 15 juni 2012

Corrigeren

En wat voor de donder valt hier te corrigeren? Dat zou ik wel eens willen weten!! Grrrrr!!

donderdag 14 juni 2012

Invaljuf

Maandag, dinsdag en woensdag mocht ik invallen. Ik verzeker een ieder dat invallen lastig is. Ook leuk, anders deed ik het niet, maar ook lastig. Deze groep, daar ben ik al wat vaker geweest en dus begin ik de kinderen te kennen. Dat maakt het makkelijker. En deze dagen waren ze dus eigenlijk helemaal niet meer lastig. Oké, er ontploft er af en toe eens eentje. Er loopt wel eens een jongetje iets te hard weg en het uitdelen van de rekenboeken ging ook niet bepaald zachtjes. Soms was er iemand bijna in tranen. Maar dat zijn allemaal normale dingen op mijn school. En we hebben ook erg gelachen.                                            Ik heb weer heel wat geleerd. Echt waar. Er was bijv. een jongetje dat vol trots een paar dollarbiljetten liet zien die iemand hem uit Amerika had opgestuurd. Dat zijn biljetten waar George Washington op staat. Daar weet ik toevallig iets van af en dus werd het geschiedenis. Maar de jongen had zelf ook wat te vertellen, nl. dat George de eerste was met een houten kunstgebit. Ik zei dat ik dat nog nooit had gehoord, maar alle andere kinderen bevestigden het. Dan is een digibord wel heel handig hoor. Even googelen en je ziet echt van alles over dat kunstgebit. Als dan zo';n hele klas zit te gniffelen omdat juf dat niet wist... dan geniet ik daar erg van.
En er was een jongen die vertelde dat er bij het winkelcentrum in de wijk waar ik woon een Turks restaurant is. 'Al heel lang juf, echt waar'. Ik had het nog nooit gezien, terwijl ik daar toch regelmatig boodschappen doe. Dus eigenlijk geloofde ik het niet. Maar toen ik er op weg naar huis langs reed bleek het waar te zijn. 'Ja, zeg, ik weet heus wel waar ik mijn Turkse pizza haal hoor, ik ben vaste klant', zei de jongen de volgende dag.
De laatste dag moest ik ook nog gym geven. Daar heb ik een hekel aan, altijd gehad. De gymjuf was er echter niet, dus ik moest! Ik had nog even gedacht om het maar niet te doen, ik had heus wel een smoesje kunnen verzinnen, maar ja, dat zou niet eerlijk zijn geweest. Ik had geen idee wat ik op dit niveau zou kunnen doen, dus ik vroeg de kinderen wat ze wilden. Allerlei ingewikkelde spelletjes (voor mij ingewikkeld) passeerden de revue. Ik kreeg het al een beetje benauwd. Maar na enig overleg kwamen ze uit op... Schipper mag ik overvaren. Dat werd het dus en het ging geweldig.
Als afscheid kreeg ik een bekertje aardbeienmilkshake van een van de kinderen. 'Wel meteen opdrinken hoor juf, want het is al over datum'.
En vandaag? Vandaag ben ik lekker thuis. Ook weer goed!

woensdag 13 juni 2012

Bordje

Weet je wat, ik doe gewoon nog een bordje. Uit mijn verzameling bordjes. En misschien doe ik er nog een paar deze week. Hoe dan ook is dit een mooie om de dag te beginnen.

dinsdag 12 juni 2012

Cadeautje!


Cadeautje, toch? Zo 's morgens bij het wakker worden?


maandag 11 juni 2012

Brittania Road - Amanda Hodgkinson.

Soms lees je een boek waarvan je denkt dat het zo verfilmd zou kunnen worden. Dit is er zo een. Terwijl ik het las zag ik gewoon filmbeelden. Misschien door de foto op de voorkant, ik weet het niet. Ik zou de film bijna kunnen maken.
Maar het boek is ook wel de moeite waard. Het gaat over drie Poolse mensen Sylvana, Janusz en hun zoontje Aurek. Door de oorlog raken ze van elkaar gescheiden en moeten apart van elkaar zien te overleven.  Na de oorlog komen ze weer bij elkaar in Engeland. Op Brittania Road 22. Terug naar Polen kunnen ze niet, ze moeten een nieuwe toekomst opbouwen.  En ze moeten hun verleden met alle geheimen die ze na die zes jaar ook voor elkaar hebben, verwerken.
Alweer een oorlogsroman, maar het interessante is dat het nu over de verwerking na de oorlog gaat. Ook over de liefde van moeder en kind.

zondag 10 juni 2012

Roodkapje (9)

Met een beetje goeie wil is hier toch wel een Roodkapje in te vinden. Hoe dan ook: ik vind het een superleuke kaart. Uit Nederland deze keer. Van Elly. Dankjewel.
Die postzegel van vier cent kan ik me overigens nog goed herinneren. Een geweldig ontwerp. Deze cijferpostzegels werden ontworpen door Jan van Krimpen en verschenen tussen 1946 en 1957.
Ik ben dol op postzegels, het is niet zo dat ik ze ga verzamelen of zo. Maar door al die Postcrossingkaarten zie ik er natuurlijk wel veel. Heel vaak zijn het echt kleine kunstwerkjes. Wij hadden en hebben in Nederland hele mooie, moet ik zeggen. Maar ook uit andere landen zie ik vaak prachtige zegels.

zaterdag 9 juni 2012

A smile...

Spekkie voor m'n bekkie, dit. Els vraagt bij Stuur een Foto deze week om bordjes.
Ha,  ik fotografeer altijd en overal bordjes. Als ze leuk zijn en een beetje bijzonder. En dus heb ik een map bij mijn afbeeldingen zitten, getiteld 'Bordjes' met daarin 68 foto's van bordjes.
Dit is er een van.
Het is meteen een goeie voor deze herfstachtige lentedag. Je zomerkleren kun je toch niet dragen, dus dan kun je maar beter een smile aandoen!
En zoals altijd: als je meer bordjes zou willen zien, moet je even klikken, hier. Meedoen kan ook, da's nog veel leuker!

vrijdag 8 juni 2012

Roodkapje

En hier nogmaals een Russisch Roodkapje. Van de kunstenaar (wereldberoemd zegt de afzender) Nick Golz. Ik ken hem niet, maar dat zegt niks. Hoe dan ook, ik ben blij met de kaart en mijn Roodkapjeverzameling breidt zich uit. Leve Postcrossing!

Stuur een Foto: verbouwen

Verbouwen/ klussen is het thema van deze week bij Stuur een Foto.
Deze foto is gemaakt in London en ik vind hem mooi vanwege de tegenstelling.
Binnenkort maar eens kijken of het al klaar is daar!
Meer foto's met dit thema: klik

donderdag 7 juni 2012

Voetbal

In de Volkskrant van gisteren:
- Gelukkig komt de voetbalkapper
- Valse kaarten voor de training van Oranje
- Grote voetballers in de voortuin
- Drie ingezonden brieven over voetbal (drie van de vier)
- Presteren sporters (lees voetballers) beter als ze vlak voor een wedstrijd seks hebben?
- Nederlands elftal bezoekt Auschwitz (waarbij van der Vaart verklaart: het zal wel heftig worden, maar     na de training in het stadion komt het wel goed)
En eergisteren:
- Vertier op loopafstand voor Oranje
- Tv-alternatief tijdens het EK
- Oranje voetbaltortilla (Volkskeuken)

woensdag 6 juni 2012

Zeven schoonheden

Ha, ik las ergens een stukje over 'de' zeven schoonheden.

*Lichte ogen met donker haar of andersom
*Lange en gekrulde wimpers
*Sproeten
*Kuiltjes in je kin of wangen
*Een spleetje tussen je tanden
*Een moedervlek boven je lippen
*Amandelvormige ogen

Wat is het toch jammer als je tot de conclusie moet komen dat je ze allemaal mist. Nou ja, sproeten, die heb ik in overvloed. Maar niet zoals het waarschijnlijk bedoeld is, dat ze zo'n beetje charmant rond je neus zitten. Dat niet.
Zo'n spleetje tussen de tanden, dat herinnert me onmiddellijk aan Ruud Lubbers, dat hoef ik eigenlijk niet. Maar die andere dingen, vooral de lange gekrulde wimpers, ja die had ik wel graag willen hebben...



dinsdag 5 juni 2012

Diamond Jubilee: Sing

Omdat ik een absolute Andrew Lloyd Webber fan ben en vanwege de lieve stem van het meisje dat als eerste gaat zingen:

maandag 4 juni 2012

Invaljuf en Postcrossing.

Drukke dag vandaag. Dagje invallen in een groep die ik steeds beter leer kennen en met bovendien superlieve kinderen. Ja, echt lekker gewerkt.
En dan bij thuiskomst twee Postcrossingkaarten. Eentje van een Braziliaans voetbalstadion. Vind ik niks. But the other one is Inge Loök. Riitta from Finland sent me this one. Just love it! Thank you very much Riitta!

zondag 3 juni 2012

John Boyne - Noah Barleywater gaat ervandoor

Omdat ik na, De jongen in de gestreepte pyjama, alles van John Boyne wil lezen, nam ik dit boek mee uit de bibliotheek. Roman staat er op en dat is het misschien ook wel, een roman, maar dan wel voor kinderen. Grote kinderen. Het is een buitengewoon fantasievol en sprookjesachtig verhaal. Van de achterflap: De achtjarige Noah lijkt beter met zijn problemen om te kunnen gaan als hij ze zo veel mogelijk vermijdt. Dus gaat hij er op een dag vandoor, weg van huis, over een moeilijk begaanbaar paadje door het bos. Na enige tijd komt hij bij een winkel. Maar het is geen gewone winkel; het is een speelgoedzaak, vol bijzonder, prachtig, wonderlijk en magisch speelgoed. En de eigenaar is een heel bijzondere speelgoedmaker. De speelgoedmaker vertelt Noah een verhaal over wonderen en verbroken beloftes. Hij neemt Noah mee op reis. Een reis die zijn leven zal veranderen.
Gelukkig gaat Noah op tijd terug en volgt nog een ontknoping die niet verrassend is maar wel goed bedacht.
Ik vond het een bijzonder boek, volkomen verschillend van de andere 'John Boynes'. Misschien schuilt daarin de kracht van de schrijver.
Meer John Boyne: klik Ik klikte zelf ook en las een en ander over de schrijver. Hij beschouwt dit boek zelf ook als een kinderboek zie ik.

Diamond Jubilee

Oh wat zou ik graag in Engeland en wel in London willen zijn. En alles, maar dan ook alles, van mijn favoriete Queen willen zien. Diamond Jubilee!!!
Gelukkig is hier ook wel wat te zien, best veel eigenlijk. Ik ben aan de buis gekluisterd als ik Elizabeth of die vreselijke Charles zie. Maar Charles is ook wel een beetje zielig hoorde ik. Als je moeder op je vierde zes maanden op reis is en ze geeft je dan een hand bij terugkomst... tja. Toch: zelfs Charles vertederde me toen ik zag hoe lief  hij zat te kijken naar filmpjes uit zijn jeugd. Ik weet het, dit is een afwijking van mij. Zal wel niet meer overgaan ben ik bang. En ik hoop dat het in Engeland droog is vandaag.

vrijdag 1 juni 2012

Invaljuf

Ha, er verandert niks. En zo hoort het ook.
Deze foto maakte ik toen we bijna bij school waren. Terug van het schoolreisje naar Koningin Julianatoren. Want hoewel er een beetje gemompel was in de gelederen, 'kinderachtig', 'ja, ik ga niet op de grond hoor', gingen uiteindelijk toch bijna alle kinderen doen alsof ze er niet waren. En speelden juf en meester dat ze er niks van snapten.
Ik mocht gisteren kiezen, mee op schoolreis of voor de klas. Ik koos de schoolreis en had geen spijt want het was hartstikke leuk. Ik ben in al die jaren maar één keer op schoolreis geweest, want met de oudste kinderen gingen we altijd op kamp.
Vandaag nog een dagje voor de klas. In mijn eigen oude lokaal en met de kinderen die ik nog ken van het begin van dit schooljaar toen ik nog werkte.