Dat is toch zo handig van een museumkaart: je gaat even snel naar binnen en als je gezien hebt wat je wilde zien, ga je er even snel weer uit. En als het niet leuk is of voor jou niet interessant: je gaat weer.
Déze tentoonstelling in het Westfries Museum in Hoorn vond ik wél erg leuk. Er zijn daar merklappen en borduurlappen en stoplappen te bewonderen. Daarbij heel wat achtergrondinformatie, ook over de maaksters. Echt leuk gedaan en interessant ook. De lap van de foto is geborduurd door Anna Vater in 1777 en moet je zien hoe mooi de kleuren nog zijn. Het is trouwens geen echte merklap, want op een echte moet ook een alfabet staan. Meisjes oefenden op een merklap omdat ze later hun uitzet zouden moeten merken. Dit is dus geen merklap, maar een borduurlap, met motieven.
De oudste Hollandse merklap, voor zover bekend, hangt er ook. Die is uit 1611!
'trin pieter dochter wonende te opperdoec heeft dece dock genaeiit anno 1611'
Ik kan die Trijn uit Opperdoes bijna voor me zien. Hoe ze daar zat en aan haar merklap werkte. Waarschijnlijk had ze er helemaal geen zin in, maar ja, het hoorde nou eenmaal zo. Haar moeder, de vrouw van Pieter zal gezegd hebben dat het moest. En Trijn had maar te gehoorzamen natuurlijk.
In de expositieruimte zaten gisteren twee kleine meisjes onder leiding van hun oma te borduren. Op zo'n borduurkaart. Erg leuk dat die kaarten er lagen, maar één van de meisjes had er overduidelijk geen zin in. Zoals Trijn dat ook niet had. En de opa die er bij was keek stug de andere kant op. Net als Pieter...
2 opmerkingen:
Hihi, iets nieuws: chagrijnborduren....
Wij hebben ook zo'n kaart en da's inderdaad ideaal!
Dank voor je ontzettend leuk en lieve gevulde envelop die ik vandaag van je kreeg!! ik blog er nog over.. én ga je volgen, leuk om zo andere mensen/bloggers te ontmoeten!
Een reactie posten