Het was niet druk, maar de mensen díe er waren zullen vast wel even gedacht hebben dat zo te zweven heerlijk zou zijn. Zelfs ik (met hoogtevrees) dacht het, het zag er zo makkelijk en soepel uit.
Het strand verveelt me nooit. Schelpen, vogels, soms een zeehond, mensen en de zee natuurlijk. Er is altijd wat te zien en het maakt niet uit wat voor weer het is. Deze keer zagen we een zeepaardje.
Zomaar op het zand. Dat had ik nog nooit gezien, een echt zeepaardje. Ik maakte de dichtstbijzijnde wandelaarster er op attent en zij en ik maakten een foto.
Het zeepaardje leefde nog en na de foto heeft Frits haar (waarom ik denk dat het een zij is weet ik ook niet hoor) terug gezet in zee. We zullen nooit weten of ze het heeft overleefd. Maar ze was prachtig.
Ik weet eigenlijk niets van zeepaardjes dus thuis maar eens even gegoogeld. Mijn conclusie is dat dit een kortsnuitzeepaardje is. En een zeepaardje is een vis. Ook dat wist ik niet.
7 opmerkingen:
wat een bijzondere vondst.
Dat is leuk, zo'n beestje vinden. Zeepaardjes zijn toch mannelijk en vrouwelijk tegelijk?
oh wat bijzonder !! Ik heb ze wel eens gezien maar dan wel in een aquarium ;-)
Nou ja zeg, dat is een mooie vondst. Bij mij zou dat 'de vondst van de dag zijn'. Ik ben dan benieuwd hoe je precies ziet dat ie nog leeft. Zie je een hartje kloppen, knipperen die oogjes? 't Is wel meteen makkelijker om zo'n beestje te redden dan zo'n enorme aangespoelde bultrug ofzo ;-)
Dag, Madelief
Ze ademde, Madelief. En haar kopje bewoog.
En Wieneke, er zijn mannetjes en vrouwtjes, maar de mannetjes hebben een broedbuidel waar het vrouwtje eicellen in doet en die eicellen worden daar bevrucht. Bij het mannetje dus. Als ik het allemaal goed heb begrepen hè, want ik heb er geen verstand van.
Wauw, wat bijzonder! Dat zou ik nou ook eens willen meemaken! Ik vraag mijn Jan (bioloog) of hij nog een leuk weetje heeft over een zeepaardje. "Dat ze niet hinniken" zegt hij. Dus.
Een reactie posten