Normaal gesproken niet het soort boek dat ik meteen wil lezen.
Het is het verhaal van Isa Hoes en haar relatie met Antonie Kamerling, een acteur/zanger die zelf een eind aan zijn leven maakte, zijn vrouw Isa en hun twee kinderen achterlatend.
Nee niet het soort boek dat mij aanspreekt.
Maar op mijn boekenclub is het gebruikelijk dat iedereen één of twee boeken meeneemt uit eigen bezit. We kiezen 'een moetje', een verplicht boek voor de volgende keer. En de andere boeken gaan rouleren.
Dit boek werd niet het moetje, maar kwam bij mij terecht. Van tevoren leek het mij van een zeker voyeurisme getuigen als ik dit boek zou lezen. Maar ik deed het toch en tot mijn eigen verbazing vond ik het mooi. Je bent getuige van het geluk van twee mensen, dat langzaam maar zeker afbrokkelt tot het bekende treurige einde. Je ziet het aankomen en je verbaast je dat het zo gaat. Dat er eigenlijk geen redding meer mogelijk is.
Ik vind het knap dat Isa Hoes een totaal niet sentimenteel boek hierover heeft gemaakt.
Antonie Kamerling kende ik niet zo goed. Ik heb nooit GTST gekeken, ik kende hem alleen van de musical Sunset Boulevard, waarin hij samen met Simone Kleinsma schitterde. Echt schitterde, vond ik toen.
En ik kende dit liedje: Toen ik je zag. Mooi, en dus hier nog een keer:
2 opmerkingen:
Hee, da's toevallig. Ik heb dit boek ook net uit, en kan me helemaal in je stukje vinden. Indrukwekkend mooi geschreven!
Ook ik heb het boek in een adem uitgelezen. Werkelijk indrukwekkend en ik hoop zo dat mensen hierin ook zichzelf herkennen en daardoor vroegtijdig hulp kunnen zoeken. Van Isa een topprestatie!
Een reactie posten