Een Franse rommelmarkt in Paris nog wel, blijkt niet veel te verschillen van eentje bij ons. Maar toch wel een beetje.
Hoe dan ook, ik vond een gouden boekje. Tenminste dat dacht ik. Thuis zag ik dat het uit de serie 'Les Albums Roses' is. En of dat hetzelfde is, weet ik eigenlijk niet; ik denk het niet. Maar het maakt niet uit.
Het boekje heet Le Petit Camion en is (net zoals in de Gouden boekjes) een heel eenvoudig verhaaltje.
De kleine Jean-Pierre bezoekt met zijn papa een autotentoonstelling. Vervolgens droomt hij dat hij een klein vrachtautootje krijgt. Hij leert de borden, haalt zijn rijbewijs, pikt zijn vriendje Robert en sa petite camarade Nicole op en samen rijden ze naar school en beleven onderweg nog van alles natuurlijk.
Gelukkig komen ze op tijd aan. Monsieur le Directeur kan tevreden zijn! En ik ben het ook, want zo'n boekje kan ik echt niet weerstaan. Tekeningen van Henri Mercier.
Deze week stuurde Ineke een geweldige foto. Van een vide grenier en als mijn Frans me niet in de steek laat betekent dat: lege zolder. Wat een prachtige naam hè? Want zo is het wel natuurlijk. Zitten op een rommelmarkt betekent een lege zolder (of kamer, of kelder, of schuur) en als het meezit ook nog een leeg hoofd, met ruimte voor nieuwe dingen.
Wat een foto hè, speciaal voor deze rubriek gemaakt.
En het Renaultje, ook zo buitengewoon passend bij de tekeningen uit mijn boekje. Leuk Ineke, dankjewel.
Heb jij een leuke rommelmarkt/kringloopfoto of een verhaal over een aankoop of zo en wil je die foto of dat verhaal delen? Mail me en ik plaats jouw bijdrage de volgende week hier. Mijn adres: klik
En Inekes blog, Gras van Jonker, vind je hier: klik
1 opmerking:
Ik denk dat het verschil vooral zit in de sfeer, die zal in Parijs anders zijn
Een reactie posten