Het was tien over zeven en ik trok mijn hardloopschoenen aan
'Nee', sprak ik mezelf toe 'nee, neem niet je fototoestel mee en ook niet je telefoon. Concentreer je op het lopen en verder nergens op'.
Dit omdat ik iedere kans aangrijp om me te laten afleiden, om niet verder te hoeven rennen. Maar tsjonge, wat heb ik dat besluit betreurd tijdens mijn hardlooprondje
Ik zag het al toen ik in de polder aankwam, een prachtige, lichtblauwe, nevelige nevel. Net boven de weilanden. Zo mooi...
De term 'l'heure bleue' kwam meteen in me op. Ik weet dat l'heure bleue 's avonds is, net na zonsondergang, maar dit was toch ook echt bleu hoor. Een fantastisch blauw. Ik wou dat ik kon schilderen.
Het is maar een paar minuten (hard)lopen van mijn huis naar de polder en ik héb nog overwogen om terug te gaan voor dat fototoesel. Maar de kans was groot dat de nevel dan weg zou zijn. Dus kon ik er maar beter van genieten.
Toen zag ik ook nog twee piepkleine lammetjes springen en drinken bij hun moeder en zeker vijf hazen die elkaar achter na zaten. Allemaal in die prachtigste nevel ooit.
Dus ik stond evengoed stil, maar zonder fototoestel. Echt superstom.
Na een tijdje liep ik verder en bij het eerste bruggetje hoorde ik een schaap klagelijk blaten. Mooi hè: klagelijk blaten.
Ik keek en zag dat ze vast zat in de sloot. D'r kop net boven water. En maar jammeren, eh klagelijk blaten.
Het was een groot lam eigenlijk, maar zo groot dat ik mezelf haar er toch niet uit zag trekken.
Gelukkig was ik net een man met een hond gepasseerd, dus ik liep terug en sprak de man aan. 'Oh dat gebeurt zo vaak' zei de man, 'ík kijk wel even'.
Hij liep met me mee, klom over het hek, haalde een natte voet en het druipende lam stond op het gras en schudde zich uit, net als een hond. We dachten dat ze wel snel zou drogen in de zon die inmiddels volop scheen.
De man daarentegen dacht dat hij maar beter naar huis kon gaan.
Tja ook dit alles had ik graag gefotografeerd.
Vervolgens ging ik echt verder rennen en zag een fantastische regenboog. Zo duidelijk en zo dichtbij, ik had hem aan kunnen raken. Deze werd veroorzaakt door een boer die zijn land aan het besproeien was met zo'n groot spuitding. De boer zag me kijken en draaide nog wat aan zijn spuit, zodat de regenboog nog duidelijker en mooier werd.
'Nou, jouw dag kan niet meer stuk' riep hij me toe.
En daar had hij gelijk in. Mijn dag kan niet meer stuk. Maar wat er ook gebeurt in het vervolg: dat fototoestel gaat mee!
14 opmerkingen:
wauw, je hebt wat meegemaakt zeg! Jammer dat we de foto's nu niet kunnen zien :-p
Je krijgt een 10 voor beeldend vertellen. Ik zag het zo voor me.
Je krijgt een 10 voor beeldend vertellen. Ik zag het zo voor me.
Nou, dat vind ik wel een compliment, Els. Nu kan mijn dag nog zekerder niet meer stuk!
Wat Els zegt. Ik ben eigenlijk blij dat je je fototoestel niet mee hebt genomen. ;-)
Ik ben het met een paar dames eens, het was inderdaad beter dat je je fototoestel niet bij je had.
Hoe je het beschreef, ik zag het zo voor me.
Ik ken dat gevoel van had ik maar...! Ik blog iedere dag mét een foto en heb ondertussen geleerd altijd (nou ja, bijna altijd) mijn toestel mee te nemen en dat is een spiegelreflex. Ik heb speciaal een fototas aangeschaft die er niet fototasachtig uitziet. Maar ja, hardlopen met dat ding wordt inderdaad een beetje moeilijk en daarom is het maar goed dat jij heel beeldend kan schrijven.
Akkoord met de dames hierboven, je kan beeldend vertellen, maar ik vind het toch een beeeeetje jammer hoor... had dat schaapje echt graag willen zien ;-)...
Nou ik hoop maar dat je inderdaad voortaan je camera of telefoon meeneemt, want ik had graag even met je meegenoten van die prachtige beelden..
Maar ik ben het met KnutzEls eens hoor, je krijgt een 10 voor beeldend vertellen... dus misschien die foto's toch niet nodig...?
Ik wens je een heerlijk weekend,
Liefs,
Mirjam
Ook ik heb geen foto's nodig bij jouw verhaal! :-)
Jij kùnt schilderen. Met woorden.
Prachtig!
En dat allemaal terwijl wij nog op één oor liggen ..
Geweldig wat jij allemaal in één ochtend zag! En natuurlijk heb je dan net geen fototoestel mee! Natuurlijk niet! Hier net zo en dan kan ik me echt voor mijn kop slaan... Maar je beschreef het zo mooi... ik kon het voor mijn ogen zien!Fijn nagenieten!
Wauw en dat met een half uurtje hardlopen misschien moet ik dat toch ook eens weer gaan doen ,ja weer want heb het tijden gedaan ja en dan wel met toestel......
Een reactie posten