Post

Eerst kwam er een kaart van Jolande. Totaal beschadigd en met de afzender doorgestreept.
Die beschadiging, tja, dat kan gebeuren. Meestal gaat het goed, maar er kan ook wel eens iets mis gaan, dat snap ik.
Dat de naam van de afzender met een dikke stift werd doorgestreept en de postzegel ook werd beschadigd, dát snap ik dan weer niet.

Hartstikke lief dat je aan me dacht, Jolande, op je verre reis, die ik uiteraard helemaal volgde op je blog. En wat een geluk dat het de Queen niet was.

Vervolgens kwam er post van Ageeth. Dat is altijd een cadeautje. Ageeth ging op vakantie en nam enig knip-en plakwerk mee. Dát is pas relaxen.

Superleuk natuurlijk. Ik vind die kaart mooi. Op de achterkant staat: 'Dat is nou een duif, denk ik'. Echt grappig.
Maar het mooist is wat Ageeth schrijft: 'Bedankt voor je fijne blogberichten. Ik vind onze gedeelde wereld erg leuk'.
Ik ook, Ageeth, ik ook!!!
Dat is mooi hé, dat 'onze gedeelde wereld'. 

En toen kwam er nog een kaart. Heel fijn, een Inge Loök kaart. Eentje die ik nog niet in mijn verzameling had:

Zo'n geweldige zomerse kaart van de twee oude dames, die leven op de manier zoals ik dat ook zou willen. En ook een herinnering aan deze prachtige zomer. Je hing je was op en kon die ook bijna meteen van de lijn halen.
En mag ik jullie er eventjes aan herinneren dat het nog steeds zomer is hoor, met vandaag mee nog zestien dagen!! (Met dat meteorologische gedoe van de meteorologische herfst,  heb ik niks te maken)
Dus ik zat te genieten van de kaart en keek niet meteen naar de afzender; ik dacht dat het een Postcrossingkaart was.
Maar dat was het niet: de afzender was C.  Veel groeten, C. Dat stond er.
En verder: 'Hoop dat je deze kaart nog niet hebt. Zo ja dan vast niet met een postzegel van Aland'. (Hier hoort zo'n rondje op de A).
Ik dacht eerst aan Zweden, maar ik twijfelde en die twijfel was terecht. Het is niet Zweden maar Finland. Waar Inge Loök vandaan komt.
En toen had ik een probleem want wie was C.??? Ik liet alle bekende C's de revue passeren, mijn man ook. Maar we kwamen er niet uit. De ons bekende C's waren niet naar Finland geweest. 
Gelukkig stond er ook nog: 'stuur als we thuis zijn nog een mailtje naar je'.
Daar keek ik dus dagelijks naar uit, maar er kwam niks.
Tot gisteren. Ik controleerde de ongewenste e-mail en daar was het hoor. Een mailtje van C., een bloglezer.  Zij heeft mij al eens een Roodkapje- kaart gestuurd, maar dat was al meer dan een jaar geleden.
Lieve C.,  dankjewel voor deze geweldige kaart!!