Zoals dit tegeltje.
Niet lelijk, ook niet bijzonder mooi, een klein mozaïekje. Met geduld door iemand gemaakt.
Zomaar in een grauwe straat. Nou ja, de zon scheen zoals je ziet, maar als die niet had geschenen was het een grauwe straat met grijze tegels.
Ergens achter een deur moet er iemand geweest zijn, die dacht 'daar ga ik wat aan doen'. Dus werd er een tegel uitgewrikt en de mozaïektegel werd geplaatst.
Vervolgens liep ik door die straat en ging nog even terug om goed te kijken en een foto te maken. Met een blij gevoel.
Een paar dagen later zat ik in de trein. Vanuit Den Haag op weg naar huis. Best vermoeiend en omdat het al donker was, ook een beetje saai. Aan de andere kant zaten twee vrouwen tamelijk luid te praten. En als ze dachten dat het persoonlijk werd, gingen ze in het Engels verder. Wat alle aanwezigen natuurlijk konden verstaan.
Achter ons zat in ieder geval een man te telefoneren, ook vrij duidelijk en er waren nog meer mensen aan het praten.
En toen ineens was er muziek. Er werd op een gitaar gespeeld en er werd bij gezongen. De twee vrouwen staakten hun gesprek en gingen meezingen om vervolgens de slappe lach te krijgen.
Toen de muziek dichterbij kwam zagen we de muzikant. Hij was heel mager en tamelijk vies. De blik in zijn ogen was nogal vaag, maar hij speelde goed en had een mooie stem. Hij speelde zijn weg verder en aan het eind van dit treindeel gekomen kreeg hij applaus. Hij nam zijn pet af en ging er mee rond. Iedereen, echt iedereen die ik kon zien, dook in zijn of haar portemonnee en deed een gift.
De muzikant keek blij.
'Nou zeg' zei hij steeds. 'Nou zeg, dankuwel hoor, dankuwel'.
25 opmerkingen:
"U ook dankuwel" voor het delen.
Want als we het willen zien is de wereld inderdaad soms "echt" mooi.
Tja, soms maken de mensen de wereld mooi(er), dat blijkt maar weer uit je verhaal. Laten we maar naar het positieve om ons heen kijken.
Wat een spontane saamhorigheid.
Als je er maar oog en/of oor voor hebt
Het zijn de kleine dingen....
Van dat soort dingen-en er zijn er velen als je er oog voor hebt- word je zo blij!
Mooi hè, die kleine mooie dingen.
Mooi! Dit zijn nou van die verhalen die de grijze dag kleuren. Daar moet de wereld mee worden overspoeld. Van die kleine kleurtjes die een mensenleven liever maken. Groetjes El
Elke avond je zelf of elkaar de vraag stellen wat het leukste/fijnste was dat je die dag hebt beleefd, is er ook zo een om stil te staan bij de goede dingen in het leven. Gelukkig zijn er veel mensen die oog hebben voor positiviteit (ook gezien de reacties op dit heerijke blogje van je).
Wat leuk!
Het zijn de kleine dingen die het doen in het leven, je moet het wel zien uiteraard.
Wat een mooi verhaal en fijn dat hij beloond werd door iedereen .
Oh wat had ik graag in die trein gezeten. Niet alleen vanwege de muzikant. Mooi verslag.
Wie zongen dat vroeger: 'Het zijn de kleine dingen die het doen.' Gaat nog steeds op.
Ik weet het Saskia en Serge.
Om blij van te worden.
Wat een heerlijk blog-post, hier wordt je zo blij van!
Geluk zit in kleine dingen. Ik heb genoten van jouw positieve blogje, dankjewel!
Wat fijn hè, om het zo te kunnen ervaren! Bedankt Bertie.
Ja, zo'n tegel zou mij ook blij maken. Gewoon bijzonder. En zo'n muzikant in de trein is natuurlijk heel leuk, ik blijf altijd even luisteren bij straatmuzikanten totdat ik door Mart mee getrokken word.
Heel mooi... hoe grijze dagen en momenten en plaatsen dan toch onverwacht hoop en kleur krijgen...
Mooi!
Wat een kleurrijke ervaringen.
indeweer zei,
Die momenten kleuren je dag.
Als je inderdaad er maar oog voor hebt en blijft hebben.
Een "warme" dag! Moest wel even lachen met die dames die in het Engels verder praatten :-)
En ik vind de tegel heel erg mooi hoor.
Door zulke 'kleine' dingen kun je geraakt worden, en dan zijn ze ineens niet klein meer.
Een reactie posten