Chihuly

De gezichtjes kwamen gisteren even tussendoor, maar nu snel terug naar London en naar Kew. Toen we binnenkwamen, was dit het eerste dat we zagen:

Een prachtig glaskunstwerk, getiteld Sapphire Star, van kunstenaar Dale Chihuly (1941).
Ik vond het prachtig, fascinerend.
Toen wist ik nog niet dat er heel veel kunstwerken van deze man te zien waren in de Gardens. Zomaar, in het wild en vooral ook in de grote kas.
"I want my work to appear like it came from nature, so that if someone found it on a beach or in the forest, they might think it belonged there', heeft Chiuhuly zelf gezegd.
En dat is buitengewoon goed gelukt. Vind ik. Maar oordeel zelf,  kijk maar eens naar dit werk, in de kas:

Fiori Verdi,  Blown Glass, 2016

Zo mooi en zo gepast in de omgeving.
In die kas hing ook nog aan het plafond deze:

Hier kon ik helaas niet de naam van ontdekken. Maar geloof me deze was geweldig

Ik raakte niet uitgekeken, echt niet. En behalve naar het glas moest ik ook nog naar de planten kijken natuurlijk en naar mijn man die heel hoog in die kas op alles neerkeek.
Er was echt veel en ik vond alles mooi, alles. Nog eentje laat ik zien:

Summer Son, uit 2010

Toen ik thuis was ben ik vrijwel onmiddellijk gaan googelen om meer te weten te komen over deze kunstenaar.
Het blijkt nota bene dat hij tm vorige week exposeerde in Groningen. Ik wist het niet en als ik het had geweten was ik nog niet gegaan, omdat Groningen ver weg is en ik tot nu toe niet erg dol was op glaskunst.
Tot nu toe dus!!
We hebben niet eens alles gezien, maar dat gaf niet, want wát we zagen was geweldig. Dale Chihuly: wow!


En ons dagje Kew was te kort, want aan het eind van de middag vertrok de trein weer van St Pancras, richting Amsterdam.  En zoals we allen weten uit  De Gele Taxi (een geliefd en eindeloos voorgelezen Gouden Boekje): de trein die wacht niet. Dat betekent dus gewoon dat we weer terug moeten naar London. ASAP.