Vier broers in Gorssel

Een hele tijd na Charlotte Caspers in Bergen, waar ik het gisteren over had, gingen we maar Gorssel. Naar Museum More. Dat is echt een geliefd museum, maar ja met auto al een end en zonder auto helemaal. Dacht ik.
Toch, als je iets wilt zien, moet je er wat voor over hebben en dus gingen we met de trein naar Deventer en vandaar, vanaf het station,  met de  bus naar Gorssel. Daar stopt de bus dan weer zowat voor de deur van het museum.
Het viel mee. Eigenlijk was het een flitsende reis. Heerlijk om dat te weten nu en om er een vrije reisdag voor te gebruiken in de toekomst.
Enfin, we gingen voor de tentoonstelling van het werk van de vier Zwitserse broers Barraud: Francois, Aimé, Charles en Aurèle.
Zo bijzonder dat ze allemaal konden schilderen en dat ook deden. Ik had hiervoor nog nooit van de Barrauds gehoord, maar ik ga ze niet meer vergeten, zo veel is zeker.

Vrouw die brood snijdt voor de soep, Francois Barraud, 1933.

Ik viel het meest op het werk van Francois, maar de andere broers maakten ook prachtige dingen. Francois is maar vierendertig jaar geworden. Zo droevig, hij had nog zoveel moois kunnen maken.

De geheimzinnige vrouw, Francois Barraud, 1931

Bij  dit schilderij zou je gewoon een roman kunnen verzinnen. Een boek bij een doek. Dat lijkt me wel wat.

Er was nog veel meer te zien, maar ik zal niet langer doorgaan, want de expositie is helaas afgelopen. Met Museum More is het gelukkig niet afgelopen.
Dat moet zo blijven.
Ik heb me staan te ergeren aan een vrouw die gewoon een beetje ruzie stond te maken aan de balie, omdat ze bij moest betalen hiervoor, terwijl ze al een museum-jaarkaart had.
't Is niet dat ik haar niet begreep en ik heb ook makkelijk praten,  maar ik begrijp de andere kant ook. Zo'n mooi museum met geweldig mooi werk, moet wel blijven bestaan en dat kost wat. Ik heb niet het idee, dat winst maken het oogmerk is.
Ik ben zelf iemand die zich nog al eens kwaad maakt over het een en ander, maar om dat daar nou zo tegen die baliemeneer te uiten vond ik niet zo handig.

Van wat er nog meer was... laat ik morgen ook nog wat zien. Want... daar was Charlotte Caspers weer