Zomaar

Leuk toch, die viooltjes...
Maar het gaat nu even om dat blik.
Ha, we waren aan het wandelen in Amsterdam, om precies te zijn op de Zeedijk. 's Morgens, nog vrij vroeg.
Er is daar gerust een heleboel te zien, dus niet alleen ramen met rode gordijnen. Nu ik er over nadenk heb ik die eigenlijk helemaal niet gezien.
Wel zag ik dit blik.
'Aaah, leuk blik, zou ik best willen hebben en het staat zomaar bij het nog op te halen vuilnis.
Maar ja, we zijn nog maar helemaal aan het begin en we hopen de hele dag in Amsterdam door te brengen en dan loop ik er de hele dag mee te sjouwen en dat is heel vervelend en het is natuurlijk ook nog vet ook, dat blik en het is gewoon helemaal niet handig, loop nou maar door'.
Wat we deden.
Maar we moesten na een tijdje langs dezelfde weg terug en toen stond het blik er nog.
En mijn geliefde zei niet meteen dat ik niet zo idioot moest doen.
Ja, dan is het voorbestemd
Er kwam een man naar buiten en ik vroeg of hij misschien een vuilniszak voor me had. Hij was zo Chinees als een Chinees, maar hij moest lachen en begreep me helemaal. En haalde een vuilniszak. Ik kon hem niet dichtknopen, wat het lastig maakte, maar in een winkel ietsje verderop vroeg en kreeg ik een elastiekje  en dat maakte het iets makkelijker te dragen. Maar lastig was het wel.
Toen moest thuis het deksel er nog afgehaald, een hele klus, maar dat deed mijn man.
Hij plantte ook de grote kluit viooltjes die ik voor drie euro op de markt kocht.
Nou? Is dat niet leuk?