Terwijl ik bezig was, vroeg ik me af wanneer de eerste kerstkaart werd verstuurd en ik dacht om een of andere reden dat dat vast in Engeland was. Wanneer? Geen idee.
De volgende dag, echt de volgende dag, kreeg ik een mailtje van het Geschiedenis Magazine, met daarin een verhaal over de eerste kerstkaart. Weer zo'n bijzonder toeval.
Die kaart werd inderdaad bedacht in Engeland, in 1843. Het was in die tijd de gewoonte aan het eind van het jaar een lange brief te sturen aan vrienden en verwanten. Heel grappig, ik heb een Engelse nicht en zij deed dat ook. Een lang verhaal over het afgelopen jaar, de kinderen, werk enzovoorts, gekopieerd en dan voor iedereen apart er iets bijgeschreven. Erg leuk.
Terug naar 1843. Sommige mensen kregen wel erg veel post en moesten dat dus ook allemaal beantwoorden. Sir Henry Cole was er zo eentje en die gaf toen een ontwerper, John Horsley, de opdracht een kaart te ontwerpen. Aldus geschiedde. Zijn ontwerp zie je hierboven. (Foto Wikipedia)
Even goed kijken wat er nou precies op staat. Links en rechts iets met armen, (uit)delen en in het midden feest, kerstdiner.
Dat Geschiedenis magazine is een mooi blad vind ik. Ik lees het wel in de bibliotheek, maar nu dus al heel lang niet. Ze sturen vaak een informatief mailtje en je kunt volger worden op Insta en dan krijg je regelmatig een historisch feit voorgeschoteld, een weetje. Leuk toch?
23 opmerkingen:
Wij krijgen elk jaar zo'n jaarverslag van een nicht uit Amerika, best leuk.
Zeker, heel leuk.
Een vriendin van mij uit het zuiden van het land stuurt elk jaar een verslagje van haar jaar. Heel leuk vind ik dat, want in het echt zagen we elkaar al jaren niet.
Dat is voor mij nieuw, zo zie je maar weer, nooit te oud om wat te leren. Wel leuk overigens om die geschiedenis te weten.
Zo'n jaarverslag heb ik ook jaren ontvangen en dat las ik altijd net veel plezier. De snelle moderne media hebben dat gebruik ingehaald. Jammer. Ik ben benieuwd hoe lang de handgeschreven kerstkaart nog stand houdt. Ik blijf ze versturen!
Leuk weetje. En zo'n verslag is leuk maar te omslachtig voor deze tijd. Dan maar weer kerstkaarten sturen
Vroeger schreef ik ook kerstkaarten. Persoonlijk en volgeschreven. Vroeger kreeg ik ook best veel kaarten uit Nl. Maar daar stond normaal alleen de afzender op. ;-)
Nu schrijf ik er geen meer. Porto kosten zijn hoog hier. Nu bel ik; veel leuker vinden/vonden de tantes.
Vorig jaar was een uitzondering: ik verstuurde kerstkaarten die ik had gekocht voor een goed doel. Het waren detailfoto's van de gehaakte kerstboom die ik samen met een aantal haakvriendinnen had gehaakt, opbrengst ging naar 'het vergeten kind'. Dit jaar als vanouds: ik verstuur geen kerstkaarten :-)
Dit wist ik! :-)
Ik heb een (Engels) boekje en daarin staat de oorsprong van een heleboel Kerst dingen beschreven en ook dit verhaal over het ontstaan van de kerstkaartenn.
Elk jaar zet ik dat boekje neer en kijk ik er weer in, echt leuk.
Vrienden van ons hebben in Bhutan gewoond en stuurden daarvandaan ook altijd een rondzendbrief, aangevuld met wat persoonlijke berichten.
Kerstkaarten sturen zal er waarschijnlijk dit jaar niet inzitten :-(
Voor de vorige lockdown hebben we ze al wel gekocht, maar we hebben nog geen postzegels en die kunnen we nou net niet online kopen.
1843. Hm, I´d expected an earlier date, but better late than never. I have one cousin who did this via e-mail. Either he forgot about me, or he stopped and yes, my bad I don´t do it, either, but how. Nothing much to share with relatives having no kids! Hubby can long walk, speak and all (kidding, I mean, he can do that!).
Leuk om te lezen!
Ik doe beiden. Maak een digitale kerstkaart en stuur "gewone"kaarten naar oudere mensen. Die groep wordt steeds kleiner.
Wat mooi die oude kaart. Als ik daar naar kijk, denk ik dat er bedoeld wordt dat de rijke mensen in het midden er goed van leefden, en dat ze links eten uitdeelden aan de armen, en rechts kleding.
Gelukkig maar, want mensen die het minder hebben laten meedelen in je rijkdom is een goede gewoonte.
Zeker leuk!
Had daar ooit al over gelezen; het ontstaan van de Kerstkaart. Maar blijft leuk.
Wat bijzonder! Die kaart kreeg ik jaren geleden ook via Postcrossing met het verhaal erachter. Ik heb hem natuurlijk bewaard, vond het zo leuk!
Wat een leuk verhaal. Ik vind post sturen erg leuk. Ook dit jaar gaan er weer veel zelfgemaakte kaarten de deur uit. Maar ook een aantal gekocht. Die ik dan koop voor een goed doel.
Wat leuk om te weten. Weer wat geleerd.
Leuk verhaal!
Wat een mooi verhaal. Ik stuurde inmiddels een paar jaar geen kerstkaarten meer, maar dit jaar ga ik het wel doen. Even wat extra aandacht naar een groep mensen waar ik veel van houd.
Mijn eerste Engelse Kerst was 49 jaar geleden, in 1971 dus. Wat een feest: mijn as schoonvader tot zijn elleboog in de turkey om deze te vullen met stuffing. De hele kamer hing vol met kerstkaarten, dat had ik nog nooit meegemaakt. Dat deden wij toen nog niet. Tweede kerstdag lopend naar de pub waar uit een vat Stilton cheese geschraapt werd en een glas ginger wine in de hand. En cadeautjes op christmas morning. Het was allemaal heel erg anders dan ik gewend was.
Ik krijg elk jaar een Christmas letter uit Canada en lees er 1 bij een Engelse blogger.
Ik vind het nog steeds mooi om kerstkaarten te versturen en ga ze dit jaar weer zelf maken. Nu de Sinterklaasdrukte voorbij is ga ik er vandaag echt aan beginnen.
Absoluut super leuk!
Een reactie posten