Onze wandeling in Utrecht was nog (lang) niet klaar. En er was veel te zien.
Wat ik bijvoorbeeld altijd erg leuk vind, is zo'n oude gevel tegen over een veel nieuwer gebouw.
We liepen verder en kwamen op de Nieuwegracht en daar maakte ik een praatje met een mevrouw die met haar man lekker in het zonnetje op de stoep zat.
Ik hoorde heel toevallig dat ze aan een andere voorbijganger vertelde dat ze straks nog moest vrijwilligen bij Hendrick de Keijser.
Ja, dan sla ik aan natuurlijk (om die uitdrukking voor één keer te gebruiken en daarna nooit meer)!
Want ik doe hetzelfde, ook vrijwilligen voor HdK, maar dan in Hoorn.
Dus we hadden onmiddellijk gespreksstof te over.
Ondertussen keek ik naar Atlas, aan de overkant van de gracht en maakte daar een opmerking over.
'Nou', zei de man, 'nou dat is twijfelachtig. Iedereen dénkt dat het Atlas is, maar daar is wat verwarring over en het schijnt dat het niet Atlas is'.
Huh... ik dacht toch echt...
Hoe dan ook ik sloeg het op in mijn hoofd om het later nog eens uit te zoeken. Wat ik deed.
Het beeld is nog niet zo oud; het werd gemaakt omdat er vroeger ook een Atlas op deze fraaie panden heeft gestaan. Dit beeld is gemaakt door de kunstenaar Ton Mooy en dit is wat hij er zelf van zegt: klik
Oke, dat is duidelijk: Het is niet Atlas, het is Herakles en de kunstenaar zal het natuurlijk zelf het beste weten.
Maar er is nog een probleempje. Ik heb toch echt altijd gedacht dat Atlas de wereld op zijn schouders droeg en Herakles dus ook even. Maar er wordt in het stukje niet gesproken over de wereld, maar over het hemelgewelf.
Dat vind ik gek, dus nog maar eens even gegoogeld en het blijkt dat men het er niet over eens is.
Hoewel... in Amsterdam heeft men besloten dat de Amsterdámse Atlas, die op het Paleis op de Dam, de wereld draagt en niet de hemel! Klik
12 opmerkingen:
Very cool, both! That you found these people and the story!
The statue is wonderful, whoever he really is!
Die Neudeflat op de achtergrond op de eerste foto, daar is ook wel een en ander over te vertellen. Het was ooit het lelijkste gebouw van Nederland. Ik heb er ooit een werkgroep gehad in één van de kantoren destijds, toen ik in Utrecht studeerde. Het zijn nu apartementen, en of je het mooi vindt of niet, heb is een iconisch gebouw.
Weer wat geleerd.
Gewoon de lasten verdelen: Herakles het hemelgewelf en Atlas de wereld. ;)
Ah leuke aanvulling, Judy. Ik vind het gebouw niet per se lelijk, maar wel te opvallend op die plek.
En weer iets geleerd. Wat heerlijk dat jij zoveel plaatsen bezoekt en ons steeds op de hoogte houdt van wat je ziet en/ of ontdekt.
dat is waarschijnlijk om ons confuus te maken. Zoveel verhalen waarmee in de kern alles hetzelfde is.
Een leerzaam blog !
Leuke ontmoeting levert weer veel mooie verhalen op!
Grappig dat je zo'n nieuwer gebouw (de Neudeflat) tussen oude gebouwen leuk vindt. Wat mij betreft kan het natuurlijk wel, maar dan moet er een beetje over nagedacht zijn. In het geval van de Neudeflat vind ik het een vlag op een modderschuit, eigenlijk een grote bouwkundige vergissing net zoals destijds het stukje snelweg op de Catharijnesingel midden in de stad. Recent is het voor veel geld weer een stukje singel geworden.
Ik dacht ook dat Atlas het hemelgewelf droeg.
Wat leuk die ontmoeting.
Ik vind zulke oude en nieuwe gebouwen een heel lelijk contrast, je ziet het tegenwoordig vaak in steden.
En wat Kitty zegt vind ik wel leuk: gewoon de lasten verdelen :-)
Een reactie posten