Vandaag is onze oudste zoon jarig. Tweeënveertig!
En gisteren heb ik de hele dag de bevalling nog maar eens overdacht.
Dat ik, hoewel hij zowat twee weken te laat kwam, toch niet helemaal begreep dat het echt begonnen was.
Dat we lekker naar de radio lagen te luisteren. Ik weet zelfs nog dat we naar ' De letter M' luisterden. Dat was een (feministisch) vrouwenprogramma toen.
Mandarijntjes... de hele dag mandarijntjes die mijn man pelde.
Rugweeën had ik. Opvangen, leunend en steunend tegen de vensterbank.
De verloskundige en laat op de avond naar het ziekenhuis.
De gynaecoloog met bizar grote handen. Een tangverlossing.
En daar was Bart, een prachtig jongetje, acht pond. Een jongen. Dat had ik helemaal niet verwacht. We wisten het niet van tevoren. Er waren nog geen echo's.
Dat jongetje lag echt met grote, wijdopen ogen te kijken naar ons, zijn ouders.
Ruiken, voelen, aaien, kijken...
We kregen koffie en een beschuit en daarna moest mijn man weg en werd ons kind ook bij me weggehaald .
Niks baby naast me, zoals dat tegenwoordig zou gaan. Hup, de baby naar de babyzaal.
En ik? Ik werd met bed en al in een badkamer gereden, waar ik de nacht grotendeels alleen doorbracht. Het was druk!
Ja, dat begreep ik, maar ik was zo bang dat er iets met hem was. Hij had ook een rare bult op z'n lieve kale bolletje. Van de tang.
Pas de volgende morgen, na een nare eenzame nacht zag ik hem weer.
De bult was toen al bijna weg. En na een paar uur mochten we naar huis.
Je gelooft het niet, maar ik kreeg eerst nog eventjes een andere baby in mijn armen gedrukt. Maar dat werd snel gemerkt en trouwens, de vergissing zou sowieso snel zijn ontdekt, want dat baby'tje was een meisje.
Vandaag kan ik niet naar Barts verjaardag en daar baal ik van.
En overmorgen kan ik niet naar de verjaardag van onze dochter, daar baal ik ook van. Mijn man neemt de honneurs waar en gaat volgens traditie sneeuwklokjes brengen. Tweeënveertig stuks voor Bart.
Kijk, ik kreeg er ook een paar!
Gefeliciteerd. Onze oudste had ook zo'n punthoofd. Leo was zo bang dat het zou blijven. Maar nee, gelukkig niet. Geniet van de sneeuwklokjes.
BeantwoordenVerwijderenWat ging dat anders vroeger. En helaas het verjaardag vieren dit jaar ook. Gefeliciteerd en feest in gedachten mee in je eentje
BeantwoordenVerwijderenWat een alles overheersende ervaring is een bevalling toch! Twee maal gefeliciteerd met zoon en dochter al is het opnieuw even pijnlijk dezer dagen.
BeantwoordenVerwijderenVan harte gefeliciteerd en balen dat je er niet zelf heen kan. Och herkenbaar om bij de verjaardag van een kind de bevallingsfilm in je hoofd af te spelen.
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd met je zoon. Wat een leuk kado , die sneeuwklokjes. Zelf gekocht of zelf geplukt? Waardeloos dat je er niet heen kan. Misschien even video bellen, dan heb je toch beter contact dan via de app.
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd! Nog 2 maanden en dan is mijn zoon 42. Hij werd om 10 uur 's avonds geboren en inderdaad naar die babyzaal afgevoerd. En daar lag ik dan alleen de hele gebeurtenis te verwerken. Ik herken die nare nacht.
BeantwoordenVerwijderenVan harte gefeliciteerd met de verjaardagen van je zoon en dochter. Mooi die overpeinzing over zijn geboorte, 42 jaar geleden.
BeantwoordenVerwijderenDie had je (wrsch) niet gehad als je naar zijn verjaardag zou zijn gegaan! En ik denk dat je zoon er ook erg blij mee is. En genieten van de sneeuwklokjes met een witte kopjes, die ieder jaar weer vertederen. Het allerbeste hoor.
Mijn zoon is ook in het ziekenhuis geboren, ook niet gepland. Dat was ook van Hey een zoen, dag zoon en weg zoon... Ik zag hem pas een dag later weer in de couveuse.
BeantwoordenVerwijderenMooi verhaal. En van harte gefeliciteerd.
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd Bettie.
BeantwoordenVerwijderenZo ontzettend leuk jullie sneeuwklokjes traditie !
Onze oudste is ook met de tang geboren, moest gelijk de couveuse in ondanks zijn bijna 10 pond ….
BeantwoordenVerwijderenAch wat gaat de tijd toch snel. Gefeliciteerd met zowel zoon als dochter.
BeantwoordenVerwijderenBevallingen vroeger waren inderdaad vaak een eenzame bedoening. Hoe heb ik het in 's hemelsnaam overleefd... Vreemd land, argwanende artsen en vroedvrouwen, taalproblemen en een gecompliceerde bevalling die uiteindelijk resulteerde in een acute keizersnee. Maar het resultaat maakte alles goed.
En jij moet de verjaardagen gewoon over een paar weken vieren.
Ja, je gedachten kunnen zo terug gaan hè.. En vooral van de eerste weet je vaak alles nog goed te herinneren. Gefeliciteerd met jullie Bart en wat sneu dat je er nu niet naar toe kon.
BeantwoordenVerwijderenHele lieve traditie, die sneeuwklokjes. Maar snap dat je liever zelf bij de verjaardag had willen zijn. Denk ook altijd terug naar hoe de bevallingen gingen van mijn kinderen op hun verjaardag. En dat je bij de geboorte van je eerste kind opeens moeder bent. En een groot, zeer groot vat van liefde aanboort. Gefeliciteerd!
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd met beiden. Ook ik kan een soortgelijk verhaal vertellen, compleet met punthoofd en 's nachts alleen. Daardoor kon ik wel bijslapen. Ik moest bovendien 8 dagen blijven in het ziekenhuis. Dat was omdat men een kind en moeder, die met een tangverlossing te maken hadden, indeelden onder medische indicatie en daar stond 8 dagen ziekenhuisverblijf voor. Vond ik toen al heel raar. Blijkbaar was dat een jaar later al afgeschaft, als ik jouw verhaal zo lees.
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd met Bart.
BeantwoordenVerwijderenTja echo's waren er niet, wel een houten hoorn die ze op je buik zette, hahaha. Ik vond het een groot wonder dat er zo maar in ene keer een klein mensje te voorschijn kwam en dat dat mijn kindje was. Ongelooflijk toch ...........
Gefeliciteerd met en voor Bart.
BeantwoordenVerwijderenleuk dat je niet op verjaarsvisite kunt, accepteren en berusten is weleens lastig :'( dat snap ik hoor.
Wat een leuke traditie trouwens van die sneeuwklokjes. Hopelijk staan er nog wat bij jullie in de tuin. Bij ons begint het eigenlijk net pas wat uit te breiden, heeft járen geduurd.
Sjips er is wat weggevallen, wel een héél ongelukkig mankementje. Het moet natuurlijk zijn "Niks leuk...".
BeantwoordenVerwijderenVan Harte Gefeliciteerd. Mooie traditie, die sneeuwklokjes.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig zijn de inzichten rond bevallingen enz. veranderd.
Ik herinner me dat we tijdens het bezoekuur babyshow hielden. Dat wil zeggen dat jij als pleeg met de baby op de arm achter glas het kind toonde. Ik praat nu over eind zestig, begin zeventig van de vorige eeuw. Rare toestanden waren dat toch. En ja ik heb nog met zo'n houten toeter gewerkt.
Ingo nearly ended up at another family - both were boys, but his mother felt something was wrong.
BeantwoordenVerwijderenHappy 42nd and yay to snowdrops. So sad you cannot go!!! Hugs (if that helps a wee bit)
Gefeliciteerd met je zoon en alvast met je dochter.
BeantwoordenVerwijderenDie sneeuwklokjestraditie vind ik erg leuk.
Jammer dat je er niet mee kunt om het te vieren.
Ik heb dat eigenlijk nooit dat ik de bevalling herbeleef, terwijl het na een zwangerschap van 9 maanden ziek zwak en misselijk, een hele fijne vlotte thuisbevalling was.
Gefeliciteerd met je jarige zoon en je bijna jarige dochter.
BeantwoordenVerwijderenHad je toch zo maar bijna een Bartina gehad i.p.v. een Bart :-)
Leuk die traditie van sneeuwklokjes. Gelukkig waren er nog wat over voor jou.
Jammer dat je die twee verjaardagen moet missen.
Gefeliciteerd met je jarige kinderen!
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd met de kinders.
BeantwoordenVerwijderenMooi die traditie met de sneeuwklokjes.
Heb je het luisterboek van 'De hand van Mustang Sally' al 'uit' eigenlijk? Wat vond je ervan?
Van harte gefeliciteerd met je zoon en dochter. Jammer dat je er nu niet heen kunt.
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd met je kinderen Bettie, wat sneu dat je ze nu niet kan bezoeken.
BeantwoordenVerwijderenEn wat ging dat 42 aar geleden allemaal kil aan toe zeg na een geboorte.
Lig je daar s'nachts letterlijk moederziel alleen. En krijg je ook nog een
verkeerd kind in je armen geworpen, ha ha.
Ik heb het niet uit'gehoord'. Het begin raakte me, maar ik vond het te ingwikkeld worden.Het boeide me wel genoeg om me voor te nemen: zodra ik weer normaal kan lezen,doe ik nog een poging
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd met de verjaardag van je zoon. Terugdenken aan hoe het toen ging is heel normaal. Jammer dat je er nu niet naar toe kan. Sneeuwklokjestraditie is leuk zeg. Fijn dag vandaag met weinig pijn en overlast. Groet, TinekeD.
BeantwoordenVerwijderenGefeliciteerd met je zoon en alvast met de verjaardag van je dochter!
BeantwoordenVerwijderenJa ik begrijp ontzettend dat je baalt....
Hoe bijzonder hè die herinneringen ..... Mooi om te lezen.
Gefeliciteerd met zoon en dochter. Ik heb drie kinderen en drie totaal verschillende herinneringen aan de bevallingen. Dat zal jij ook wel hebben, mooi hoe je dit beschreef.
BeantwoordenVerwijderen