Nu ben ik toch best vaak in Haarlem geweest, maar tot de laatste keer was deze winkel me niet eerder opgevallen. Nu wel en we gingen ook maar eens even binnenkijken. Een winkel vol met de mooiste lampen en een mevrouw die heel hard aan het werk was.
De mevouw heet Hennie Lasschuit en ze maakt lampenkappen.
Je ziet op de tweede foto een soort geraamte en daarover spant ze zijde. Altijd zijde. Omdat zijde ijzersterk is en prachtig blijft.
Mevrouw vertelde dat ze nog de enige in Nederland is die dit doet. Als handwerk, met naald en draad. Het is echt een oud ambacht. En 'er komt geen druppel lijm aan te pas', benadrukte ze.
Ze liet ons een dikke, dikke map zien met foto's van haar werk. Daaruit bleek dat de lampenkappen over de hele wereld terug te vinden zijn. Ze ontwerpt, maakt nieuwe kappen en restaureert.
Mevrouw Lasschuit leerde het vak van haar ouders. Haar vader was ontwerper en haar moeder was coupeuse.
Maar een opvolger is er niet', vertelde ze.
Een mooie en totaal onverwachte ontmoeting was het. Ik vind het jammer dat wij echt geen lamp nodig hebben, maar alleen maar kijken en even praten was hartstikke leuk!
Bijzonder dat dit soort winkeltjes nog bestaan. Jammer dat er geen opvolger is.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop,dat de mevrouw regelmatig verkoopt
BeantwoordenVerwijderenEen uitstervend ras dus... Jammer, zo gaat alles kennis en kunde toch verloren.
BeantwoordenVerwijderenOWat een mooie winkel! Wij hebben wel een lamp nodig. Misschien hangt/ staat hij hier wel tussen. Dat wordt een dagje Haarlem binnenkort.
BeantwoordenVerwijderenJammer dat er geen opvolger is om deze kundigheid door te geven.
BeantwoordenVerwijderenDit zou zomaar een onderwerp in het tv programma Binnenste Buiten kunnen zijn. Wat een leuke ontmoeting hadden jullie.
BeantwoordenVerwijderenOh leuk, ik ken de winkel. Ben er vaak langsgekomen in onze tijd 'in het westen' in Beverwijk, Heemstede en Hoofddorp. Haarlem is zo mooi!!
BeantwoordenVerwijderenBijzonder handwerk en wat leuk dat je deze ontmoeting had!
BeantwoordenVerwijderenEen bijzonder vak en een bijzondere vrouw! Leuk zo'n ontmoeting.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je een praatje met haar maakte. Mooie lampekappen, maar ze passen niet in de moderne interieuren van vandaag,denk ik. Dat komt nog wel denk ik (hoop ik).
BeantwoordenVerwijderenGoed dat je bij Hennie Lasschuit naar binnen stapte en je dit prachtige verhaal hoorde! Echte ambachten vind ik zo mooi en vooral als de mensen het met zoveel liefde doen! Daar om is het ook zo jammer dat er nu zo’n tekort is aan ambachtslieden! Maar deze dame lijkt me heel bijzonder en dat ze over de hele wereld bekend is!
BeantwoordenVerwijderenOp de lagere school had ik een vriendinnetje en haar vader maakte ook lampenkappen voor de winkels bij ons in de buurt en die ging hij dan rondbrengen op de fiets!
Een echt bijzondere winkel. Zo mooi als je die mevrouw aan het werk ziet. En wat jammer dat er geen opvolger is. Zulk vakwerk mag toch niet verloren gaan.
BeantwoordenVerwijderenThis would be a lost art for sure.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi en bijzonder beroepen, lampenkappen maken. Het ziet er ook heel gezellig uit.
BeantwoordenVerwijderenWat is het toch jammer dat die prachtige oude handwerk beroepen uitsterven, dat niemand het overneemt.
BeantwoordenVerwijderenEen geweldig toeval, zo'n mooie ontmoeting!
BeantwoordenVerwijderenWat bijzonder handwerk maakt zij!
BeantwoordenVerwijderenLeuk die ontmoeting maar wat jammer dat zo'n beroep verdwijnt.
BeantwoordenVerwijderenWat geweldig om dit te zien Bettie, zelf heb ik lang geleden, rond 1968,
BeantwoordenVerwijderenik was toen 21 jaar een aantal jaren lampenkappen ontworpen. Inderdaad
met die metalen geraamtes, (die heten karkassen) in allerlei modellen.
Er ging heel veel tijd inzitten om zo'n kap te maken maar het was een
mooie periode van mijn leven. Heel jammer dat deze dame nog slechts de
enige in Nederland is die dit mooie beroep uitoefent. Het bracht mij
weer even naar toen.........
Toch zijn er oude beroepen die toch weer in het straatbeeld terug komen. Hans
BeantwoordenVerwijderenIk ben ervan overtuigd dat er echt wel jonge mensen zijn die zo'n vak zouden willen leren. Hopelijk leest hier zo'n jongere mee, of een leerkracht van een creatieve opleiding (Cibap, Nimeto?) en is de mevrouw bereid om haar kennis over te dragen, zodat het vak niet verloren gaat in ons land.
BeantwoordenVerwijderenOverigens zou ik de winkel niet zonder aankoop hebben verlaten, als ik zelf geen kap nodig zou hebben, had ik er eentje gekocht om iemand cadeau te doen. Want tja, die mevrouw moet wel haar karkassen en zijde kunnen inkopen, en brood op de plank hebben.
Ah wat een mooi ambacht! Jammer dat je geen lamp nodig had :)
BeantwoordenVerwijderenPrachtig. Zo jammer dat er geen opvolger is.
BeantwoordenVerwijderen