Vanaf de snelweg had mijn man een veld zonnebloemen gezien en toen ik er bij een ander ritje bij was, zei hij: we rijden er even naar toe.
Wat we deden.
Het was een mooi groot veld, echter de bloemen stonden met hun kopjes gericht naar het zuiden. Niet naar ons en om nou zo door dat veld te stampen...
'Naast het Klompenmaeckerspad is ook een veld', zei mijn man vervolgens. Dat is het pad waar ik heel vaak wandel. Er waren geen tulpen te bewonderen geweest dit jaar. En ik wandelde er de laatste tijd niet. Een verrassing dus:
En ik dacht: ik bewaar de foto's voor een troosteloze dag. Nu dus!
Beautiful and perfect - I might follow tomorrow, as another dreary day is expected ;-)
BeantwoordenVerwijderenEen beetje zon in de vorm van een bloem
BeantwoordenVerwijderenWat een feestje, die gele gezichtjes!
BeantwoordenVerwijderenTja, nu komen de troosteloze dagen. Dan is het fijn om mooie foto's te hebben. En wij genieten even mee. Bedankt.
BeantwoordenVerwijderenHalf negen hier, en nog vrij donker buiten... Dan help een beetje kleur.
BeantwoordenVerwijderenVan zonnebloemen kikkeren we altijd een beetje op!
BeantwoordenVerwijderenVakantiegevoel krijg ik daarvan !
BeantwoordenVerwijderenKom maar op met die zon (nebloemen)!
BeantwoordenVerwijderenHeel herkenbaar. Dit zijn van die dagen dat het weer zo troosteloos is.
BeantwoordenVerwijderenDie zijn welkom op een sombere dag als vandaag.
BeantwoordenVerwijderenTussen ons dorp en het volgende ligt ook een veld vol zonnebloemen, zo verrassend mooi!
BeantwoordenVerwijderenIk den dat ik de enige ben, maar ik vind zonnebloemen lelijk.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig, ze fleuren deze sombere dag op!
BeantwoordenVerwijderenGoed idee van je, daar wordt een mens vrolijk van.
BeantwoordenVerwijderenLove to see the sunflowers despite the gloomy day
BeantwoordenVerwijderen