Koekje

 

Wybrand Hendriks was here. 

De titel van een tentoonstelling in het Teylers Museum in Haarlem. 

Je gaat door deze deuren naar binnen in een zaal en dan ben je inderdaad waar Wybrand Hendriks ook is geweest. 

Letterlijk, want hij woonde en werkte in dit museum. Dat was zo'n beetje rond 1800. 

Hij was directeur kunstverzamelingen , betrokken bij aankoop van allerlei topstukken en... hij was zelf ook kunstenaar. Een veelzijdig iemand.

Deze tentoonstelling gaat vooral over zijn werk. 

Hier zie je  Hendriks himself.  Ik vind het een prachtig zelfportret (1807). 

De brief die bewaard gebleven is , is een brief aan een vriend en geweldig geïllustreerd. Hendriks verontschuldigt zich omdat hij zich niet aan hun afspraak kan houden. Hij is ziek en heeft een 'dik,roosig gezicht'.

Dat zelfportret, in de mode van de 19e eeuw, dat lijkt een beetje op Rembrandt vind je niet. 

Hendriks bewonderde de oude meesters en schilderde ook op die manier. 

Dat zie je rechts. 

Nou zijn er in de Nederlandse musea heel veel tentoonstellingen waar ik graag een treinreis voor zou willen maken. Of een autorit of zo.

Voor deze expositie zou ik dat niet gedaan hebben.

Maar wij waren toch al in Haarlem, de rest van het museum is altijd een bezoek waard  en dus gingen we toch maar even kijken. 

Van  eind 18e en begin 19e eeuw weet ik niet heel veel af en dan is juist het leuke dat schilderijen uit die periode  niet alleen mooi zijn om te zien, ze vertellen ook verhalen over het leven in die tijd. 

Mooi hè:  ook toen werden kleine meisjes afgeleid en of verrast met een krakeling. (Portret van Maria Kops, 1787)