Ik was vergeten een beetje reclame te maken voor de collecte van de Stichting Alzheimer Nederland. Maar misschien is het nog niet te laat. Wij hebben vanavond gecollecteerd, net voor de Sint Maartenlopers met hun lampionnen langs de deuren gaan. Dus misschien zijn er nog wel meer mensen onderweg. Het mag tenslotte de hele week.Eigenlijk heb ik een hekel aan collecteren. Maar ja, ik vind het wel nuttig, dus ik doe het toch. Ben ook altijd een beetje bang, dat die bus afgepakt wordt. Ja, als kinderen van hun Sint Maartensnoep worden beroofd, is dat niet zo'n gekke gedachte. Maar nu collecteert Frits mee en dat is veel gezelliger en minder eng. Het is zelfs wel leuk. Vooral omdat de meeste mensen iets geven. Er is ook wel veel reclame gemaakt, vooral op de radio en ja onze wijk veroudert zo langzamerhand. En als je weet dat 1 op de 5 mensen met Alzheimer te maken krijgt...
Er zijn veel mensen die melden dat hun moeder of hun vader de ziekte hadden. Ook een (in mijn ogen) nog jonge man die vertelde dat zijn vrouw al drie jaar met Alzheimer in een verpleeghuis is opgenomen.
Gelachen heb ik ook. Ik belde aan en zei dat ik voor de Stichting Alzheimer Nederland collecteerde. 'Nee hoor', zei de bewoonster. Ik ben maar niet in discussie gegaan.
Vertederd was ik toen een jongen van een jaar of tien open deed. Ik vertelde waar ik voor kwam en of hij dat even aan zijn moeder wilde zeggen. 'Ik heb zelf ook geld hoor' zei hij. Hij ging het halen uit zijn spaarpot en gaf een euro. Zo lief. Zijn moeder deed overigens ook een bijdrage.
En dan nog de deurbel die het wijsje speelde van: Lieveling, we worden ouder, kijk eens naar m'n grijze haar'. Ik stond echt te stikken van het lachen met m'n bus.
Nou, toch nog een beetje reclame. Bij dezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten