Dit boek, Nachttrein naar Lissabon van Pascal Mercier, las ik al heel wat jaren geleden. En ik was zeer onder de indruk. Het is het verhaal van een leraar, Raimund Gregorius. Als hij op een dag op weg is naar school, redt hij een vrouw die van een brug wil afspringen. Hij weet niets van haar, alleen vindt hij een boek in haar jaszak. Van Amadeu de Prado. In het boek wat filosofische opmerkingen die hem erg aanspreken. Het boekje doet hem besluiten van het ene moment op het andere alles achter zich te laten en op zoek te gaan in Lissabon naar sporen van deze de Prado.
Het is een filosofisch werk, dat leest als een roman, zo heb ik dat boek onthouden.
En nu was er ineens een film, met Jeremy Irons in de hoofdrol nota bene. Dus ik zette me over mijn gebruikelijke twijfels over het bezoeken van een film nadat je een prachtig boek hebt gelezen, heen en zag de film in ons onovertroffen filmhuis.
Echtgenoot en ik zijn het lang niet altijd eens over een film, maar over deze wel: we vonden hem erg goed. Ook de vier (4) andere mensen in dezaal spraken na afloop hun goedkeuring uit.
Ik had van tevoren een paar recensies gelezen en die waren niet erg positief. Bijna was ik niet gegaan. Zo zie je maar weer.
1 opmerking:
Ik heb 'm gisteravond gezien en ik vond 'm ook prachtig. Wat een acteur hé, die Jeremy Irons. Nu ik de film gezien heb, wil ik ook graag het boek weer herlezen.
Overigens zaten wij met 47 mensen in de zaal gister, misschien is dit zo'n 'groeifilm'. Ik hoop het want hij is echt die moeite waard!
Doei! fijne zonnige dag verder.
Een reactie posten