Een weeffout in onze sterren.

Vorige week had ik het over 'Springsnow', hier.  Ik vertelde toen dat de schrijver John Green in zijn boek 'Een weeffout in onze sterren' refereerde aan het verschijnsel Springsnow. Ik zei ook dat ik het boek zou reserveren in de bieb en dat heb ik gedaan. Ik kon het vrijdag al ophalen en vrijdagavond had ik het uit. Wat een prachtig boek. De springsnow was er niet heel belangrijk in trouwens, maar dat doet er niet meer toe.

Het boek gaat over Hazel,  een meisje van zestien, dat kanker heeft. Ze is niet meer te genezen, maar door een bepaald medicijn wordt de groei van de tumoren geremd en is ze met zuurstof en al in staat om nog enigszins te leven, voor onbepaalde tijd.
Hazels moeder vindt dat ze naar een praatgroep voor jonge kankerpatienten moet om wat meer contacten te krijgen. Dat doet ze ook, met fikse tegenzin en ontmoet daar dan o.a. Isaac en na een tijdje Augustus Waters, Gus.
Augustus en Hazel delen heel veel. Natuurlijk wat hun ziekte betreft, maar ook wordt Hazels lievelingsboek 'Een vorstelijke beproeving' (over Anna een jonge kankerpatient) het lievelingsboek van Augustus. Dat boek eindigt midden in een zin. Waarschijnlijk met de dood van Ánna. Hazel wil ontzettend graag weten hoe het verder is gegaan met bijv. de moeder van Anna en met haar vriendinnen, met de vriend van Anna's moeder en met de hamster. Maar de schrijver, die in Amsterdam woont reageert niet op haar vragen.
Hazel en Gus worden verliefd en Gus krijgt het wel voor elkaar om de schrijver te bereiken. Die zegt dat hij echt geen antwoord kan geven op Hazels vragen, alleen persoonlijk. Daarvoor zou Hazel dus naar Amsterdam moeten. Dat heeft wat voeten in de aarde, maar het lukt.  Samen met haar moeder en Gus reist ze naar Amsterdam. En weer terug. Meer vertel  ik er niet van, want dan hoef je het niet meer te lezen.
Twee jonge mensen met kanker... Het is een ontroerend boek, maar werkelijk nergens sentimenteel en dat vind ik echt een topprestatie.