Mijn scheikundeleraar, de lieve meneer Tooreman, was om te kopen met postzegels en hij gaf me een voldoende.
Nu lees ik een berichtje in de krant dat er straks geen chloor meer gebruikt gaat worden in de Waterhoorn, ons zwembad. Goed voor mensen met een chloorallergie of een longziekte staat er bij.
Hoera, dat doet me veel plezier, want ik ben helaas ontzettend allergisch voor chloor. Pech, want daardoor kan ik de enige sport die ik prettig vind, zwemmen dus, echt niet doen. Ja, als ik 's zomers aan zee ben, maar verder beslist niet.
Toen ik verder ging lezen zag ik dat het zwembadwater straks gedesïnfecteerd gaat worden door zoutelektrolyse. Waarbij zout tijdelijk omgezet wordt in.... chloor.
Had ik nou maar beter opgelet, dan kon ik het misschien begrijpen . Van die zoutelektrolyse.
2 opmerkingen:
Ik kan je de hand schudden, ik snapte ook niets van scheikunde, alleen had ik geen leraar die ik kon omkopen en zat ik met een taak in de zomervakantie. Toen ik daar met heel veel pijn en moeite een voldoende voor gehaald had kon ik het vak laten vallen.
Ik kan je dus niet vertellen hoe dit allemaal werkt :-)
Ik weet wel dat ons zwembad het eerste jaar chloor had en mijn haar daar helemaal van kapot ging.
Daarna zijn er apparaten gekomen (volgens mij geen zout-electrolyse maar iets anders) en is het bad chloorvrij: heerlijk!
Ik wens je dus straks veel zwemplezier.
Ach belangrijk is dat je er geen last meer van hebt .
Een reactie posten