Eigenlijk vind ik het meestal gezeur (ook van mezelf trouwens) over dat januari zo'n vervelende maand is en dat het zo lang duurt. Het is nou eenmaal zo, dus wat een onzin.
Maar toch ben ik wel blij met zo'n prachtige dag als gisteren. Ik ben op dit moment ziekig. Mijn neus zit zo verstopt dat ik het binnenshuis benauwd krijg. Buiten barst die neus letterlijk open en dus heb ik me gedwongen om te gaan wandelen.
En als je wandelt zie je beslist meer, dan wanneer je hardloopt. Een fototoestel zit ook veel prettiger in de zak van mijn winterjas dan in mijn hardloopjackje. Dus ik zag deze boom en waardeerde het landschap opeens alsof het nieuw was.
Toen ik hem ook nog zag, was mijn dag eigenlijk wel weer goed. Jarenlang als een blinde kip aan hem voorbij gedenderd natuurlijk, hij zat dan ook wel erg goed verstopt.
Het voorjaar komt er aan hoor mensen. Echt, je kon het voelen gisteren!
1 opmerking:
Ik heb geen moeite met januari, maar ken veel mensen die dat wel hebben.
De foto van het landschap vind ik mooi, die van het kaboutertje leuk.
Ik hoop dat je inmiddels al een beetje minder ziekig bent.
Een reactie posten