Dat gebeurt niet zo heel vaak, dus dat leek me al bijzonder.
Trouwens, als ik sterren zou geven en vijf was het hoogste, dan gaf ik er ook vijf.
De film van Richard Linklater, toont 12 jaar uit het leven van Mason. En het bijzondere is dat de hoofdrolspelers ook echt 12 jaar lang regelmatig bij elkaar kwamen om weer verder te spelen. Je ziet ze dus veranderen en ouder worden. Vanaf zijn zesde tot ongeveer zijn achttiende zien we Mason, maar ook zijn (gescheiden) ouders en zijn zusje. Er gebeurt niet eens zo veel in de film. Mason's moeder valt op verkeerde mannen en moet het hoofd boven water zien te houden, er wordt verhuisd, er duiken andere personen op. En aan het eind staat Mason aan het begin van zijn volwassen leven. Dat is het eigenlijk wel.
Het idee was natuurlijk steengoed en je zit echt twee uur en drie kwartier zeer geboeid te kijken.
Aanrader!!!!!!!
Oh ja, die hoofdrolspelers: Mason - Ellar Coltrane, Samantha (zusje) - Lorelei Linklater, ouders - Ethan Hawke en Patricia Arquette.
(De fotoserie heb ik gepikt van de New York Times. Niet dat ik die lees hoor, maar ik zocht een foto.)
5 opmerkingen:
Aha goed om te weten dat de film goed is - er wordt tegenwoordig maar weinig deftigs gelanceerd in de cinema...
Ps ik kan je blogberichtje van vandaag niet openen ? Ik zie iets in mijn leeslijst, maar als ik er op klik, krijg ik "pagina op deze blog bestaat niet" ?
Leuk dat jullie het ook zo'n mooie film vonden. Gezien welke kinderfilm er eind deze maand op 't eiland draait? "Kleine Anna en lange oom". Ik moest meteen aan jullie denken toen ik dat zag.Jammer dat jullie Anna nog even té klein is.
Oh, en nu ik je toch spreek, was dat jullie Dirk laatst in de Volkskrant, over die logeeradressen in Amsterdam? Er stond een omschrijving bij van zijn uiterlijk, dat gecombineerd met jullie achternaam: dat kan haast niet missen dacht ik zo...???
Oh, oeps, ik scroll nog even naar beneden op je weblog en zie daar het krantenartikeltje staan. Met een foto van Dirk met zijn rommelige baard en zijn petje achterstevoren! Haha, die journalist had het wel goed omschreven dus!
En nu ik hier toch weer ben: ook nog bedankt voor je lieve reactie op m'n blog over kiwi. Ciao!
Mijn blogberichtje van vandaag is dit van Boyhood. Maar ik probeerde extra een Facebooklink hier te plaatsen en dat lukte helemaal niet. Dus weggehaald, vandaar.
Ga Boyhood op mijn lijstje zetten, leuk gegeven 12 jaar lang.
Een reactie posten