Roze koeken

Vorige week was ik  in een dip. Veroorzaakt door dat stomme eczeem. Een uitbarsting als nooit tevoren en deze keer niet op een te verbergen plaats zoals knieholte bijv., nee recht in m'n gezicht. M'n ogen moest ik 's morgens open wrikken. Er kwam viezigheid uit, ik zag er uit als Dracula himself, het jeukte, deed pijn, kon m'n lenzen niet in en kon ook niet naar school. Die kinderen zouden zich te pletter zijn geschrokken.  Nou, dat dus.

Altijd als ik zielig ben, krijg ik een niet te negeren verlangen naar roze koeken.
Oké, dat is treurig, daar ben ik het helemaal mee eens. Het is troep natuurlijk, weet ik, weet ik. Maar ja.
Dus dat werden roze koeken. De kleintjes. Tja en als ik er dan een gegeten heb, wil ik er nog een en..
Spijt achteraf heb ik dan niet eens echt, zo lekker zijn ze!
Ik wou dat ik er eens goed misselijk van werd, zoals mijn man. Die wordt al misselijk als hij er alleen nog maar naar kijkt!  
Maar goed ik was dus vorige week aan het kijken bij Karin. Zie mijn link van gisteren.
Zij had ook iets over roze koeken. Dat begon met rozekoekenvla, iets dat zelfs mij te ver gaat.
Maar zelf maken kan ook, zei Karin. En dat deed ik dus. Eigenlijk heel eenvoudig.  Lekker dat ze waren! Mijn schoonzoon at er vier, wat mij veel plezier deed. Ik had er 12 en na het bezoek waren ze op. Mijn man werd niet misselijk en stelde voor dat ik nog een lading zou maken. Wat ik niet deed!
Helemaal gelukt waren ze niet. Dwz. ze moesten eigenlijk in een muffinvorm, maar die had ik niet. En het glazuur had roze moeten zijn. Het werd rood en dat kwam doordat ik iets teveel fruit had genomen. Ik heb het glazuur er ook niet netjes over kunnen strijken,want het was te dun en de poedersuiker op. Maar zo'n kloddertje heeft ook wel wat. Een heerlijk kloddertje!
Ik was tevreden en  hier is wederom het recept: klik