Maar nu waren we weer eens in Den Haag. Dat gaat voortaan wekelijks gebeuren, want we willen, net als op Anna, ook een dagje in de week op Odin gaan passen. We hebben gemerkt hoe leuk het is om de ontwikkeling van zo'n kindje te volgen en ook echt te merken dat we een band met Anna hebben gekregen. Dat willen we ook met onze kleinzoon. We hoeven nu nog niet op te passen natuurlijk, maar dat dagje doen we toch al vast. Er verandert veel hoor in een week.
We blijven nog niet de hele dag, dus hadden we tijd genoeg om in het Gemeentemuseum naar de Karel Appeltentoonstelling te gaan kijken.
Ik wilde eigenlijk niet, maar Frits wel en ik dacht dat ik misschien wel zou kunnen leren om Karel lief te hebben.
Dat is niet gelukt. Maar ik heb wel wat werk gezien dat ik een beetje leuk vond. Een beetje hè, want verder wil ik niet gaan.
Deze twee schilderijen bijvoorbeeld:
Ik sta er voor en kijk en ik kan alleen maar denken dat ik het leuk zou vinden om een klas kinderen in deze stijl te laten schilderen. Ik moet nog wel een beetje glimlachen om de eerste vrouw, maar dat is het dan ook wel.
Het hielp ook niet echt dat die film werd vertoond waarin Karel Appel echt verf op het doek staat te smijten, te kwakken. Niet dat ik dat niet heerlijk zou vinden om te doen hoor, maar kunst?
En met een Huilende Krab, zo heet het schilderij hier onder, kan ik ook niet veel. Ik moet er niet eens om lachen
De tentoonstelling is nog een hele tijd te zien, tot 16 mei.
14 opmerkingen:
Ik vind dit soort kunst vaak ook wat moeilijk te begrijpen en te waarderen.
Leuk dit blogje met je kritische commentaar. Ik weet het ook niet altijd met die Karel.
Ach, dan heb je het maar gezien he... ;) Ik heb dat ook hoor, het hoeft van mij niet allemaal figuratief en ik houd wel van een beetje kleur, maar Appel, mwah.
Een paar maanden gleden was ik in Cobramuseum waar toen een tentoonstelling speciaal over Cobra schilderws was. Vonden mijn vader en ik ook weinig aan. Vrijwel geen enkel schilderij nodigt uit tot beter bekijken, je loopt er langs en dan is het veel van het zelfde.
Ook ik heb moeite met die figuratieve kunst. Ik hoef niet alles mooi te vinden, toch?
kunst hoeft niet altijd mooi te zijn het kan ook interessant zijn toch?
trouwens leuk blogje hoor
Leuk om ook met je kleinzoon die band op te gaan bouwen. Het is zo dat die kleintjes zo snel veranderen en zich ontwikkelen.
En wat de schilder betreft: ik kan de humor er ook niet zo van inzien.
Maar goed, jij hebt het beleefd en door jou hebben wij er ook een stukje van gezien.
Fijne week gewenst!
Liefs, Gerry
Ik heb het ook vaak moeilijk met die moderne kunst. Wie beslist er trouwens over wat kunst is en wat niet? Mijn kinderen maakten vroeger ook echte 'kunst'werkjes ;-)
Haha, heerlijk logje en zo oprecht eerlijk! Ik deel je mening en ook na het zien van je foto's is die niet veranderd ;O)
Ik laat het ook heel lekker aan me voorbij gaan.
Ik was vorig voorjaar in Katwijk in het Katwijks Museum en daar was een tentoonstelling van schilders uit de regio Noordwijk tot Egmond (ben vergeten hoe die groep heette) en dat was mooi zeg, maar dan ben ik dus duidelijk meer fan van het realisme.
Fijne avond,
liefs,
Mirjam
Snap jij het als ik dit lees en daarna de reacties vind niemand het wat en toch hangt alles in het museum .
Het zal wel aan mij liggen .maar ik snap er soms niets van
Beauty is in the eye of the beholder.
Haha, als er maar liefde is tussen jou en Frits. Wat vond die ervan ? Leuk stukje trouwens.
Een reactie posten