Goh wat een leuke reacties op mijn berichtje over de babyshower.
En dan weten jullie nog niet eens dat ik de verrassing bijna had verpest.
Dat de spanning stijgt, ook bij mij, voor de geboorte van de tweeling, dat is wel duidelijk.En misschien wel de oorzaak van mijn blunder met die babyshower.
Misschien hè, het kan ook gewoon stommigheid zijn.
Het ging zo:
Ik vertelde al over die app, waarop alle vriendinnen, (schoon)moeders en schoonzussen konden bespreken wat en hoe. Daar werd volop gebruik van gemaakt.
Veel gereisd wordt er door dochter niet meer, maar de dag voor haar verjaardag was ze met Anna bij ons. Ze moest nog een paar dingen doen hier in haar oude woonplaats en naar de tandarts. Vandaar.
's Middags lag ze een poosje op de bank, Anna sliep ook en ik zat met mijn rug naar haar toe eventjes achter mijn laptop, om DE app te lezen.
Ik las dat vriendin B. nog wat bestekzegels nodig had. Ja, dat had er niks mee te maken, maar 'niet geschoten is altijd mis', zal B. gedacht hebben.
'Ah', zei ik dus, B. heeft nog wat bestekzegels nodig, ik heb niks meer. Jij?'.
Terwijl ik het zei, wist ik dat het mis was.
En ja hoor:
'Huh, hoe weet jij dat nou?' reageerde dochter, alert als altijd.
Want ze weet natuurlijk heel goed dat ik haar vriendinnen niet allemaal op een app of op facebook heb.
Nou kan ik gelukkig liegen of het gedrukt staat en het scheelde ook dat ik haar niet in het gezicht keek, maar ik verzon ter plekke een andere B., een vriendin van een vriendin van mij, met een naam die er erg op lijkt en dat ik die dus bedoelde.
Dat lijkt simpel, maar B. heeft een heel aparte naam, eentje die je nooit hoort en dus is iets verzinnen dat er op lijkt, lastig.
Maar mijn dochter geloofde haar moeder gewoon. zoals dat hoort. Ze kreeg geen argwaan. Pfff.
Ik heb later nog gevraagd of ze het echt niet door had. En nee, dat had ze echt niet begrepen.
Verder vergat ik die dag nog mijn fototoestelletje, dat ik altijd bij me heb. Ik kon dus alleen foto's maken met mijn telefoon. Eenmaal thuis bleek dat ik het fototoestel toch gewoon bij me had.
Dus eh... spanning?
Dat moet het wel zijn!
13 opmerkingen:
Hahaha, ja ....... ik ken dat gevoel. Het wordt dan ineens erg warm in de kamer. Je zou de woorden wel terug willen stoppen terwijl je het jezelf hoort zeggen. Gelukkig kon je het allemaal supersnel nog redden, want het zou toch erg zijn als je zoiets leuks verpest.
Nou Pinocchio, dit zullen we dan maar een leugentje om bestwil noemen :-)
En..en...en...je vergeet iets....Kijk, dan blijft bij mij de hele dag deze onderzoeksvraag hangen: HEEFT B. NU BESTEKZEGELS GENOEG? Graag uitsluitsel..
Haha, daar heb je je goed uitgekletst! A la improvise ;o)
Nou ik hoor het bij jouw stijgt de spanning ten top ,wat ik me best kan voorstellen als je dochter een tweeling krijgt een is al spannend
Nog ff doorbijten dan kan je ze straks knuffelen
Het is misschien niet netjes om te zeggen, maar ik kan ook liegen dat het gedrukt staat. Niet dat ik het veel doe, maar af en toe is het gewoon handig. Een leugentje om bestwil zullen we maar zeggen. Mijn man, goudeerlijk, kan niet liegen, zelfs niet als het voor alle partijen beter is. Dat brengt ons af en toe in ietwat gênante situaties.
Ja precies zoals Villa Zeezicht eigenlijk al zegt, je kunt heel goed improviseren, hahaha. Het belangrijkste is toch dat het voor haar een verrassing gebleven is en dat is je prima gelukt! Over fototoestelletjes, ik heb 'm vaak wel bij me en vergeet dan foto's te maken. Of, nog erger, zet iedereen op de foto behalve ééntje *bloos*.
Prachtig dat het toch nog een feest is geworden.
En ja, ik kan me goed voorstellen dat je het spannend vind.
Maar Bettie, hoeveel weken denk jij nog dat het duurt voordat de tweeling wordt geboren? En die Anna, hoe is het met haar? Wat zal zij ineens een grote zus zijn zeg. Dag, Carin
Haha, jij liegbeest! Soms ben je zo bang dat iemand dan iets door heeft maar dat kom omdat jij het weet en zij niet!
Gelukkig maar, wat zou het vervelend zijn als jij degene bent die het verraad.
XX Esther
De spanning. Vast en zeker. Hahaha!
Ik begrijp jouw stress helemaal hoor. Een tweelingzwangerschap is naar het einde toe écht niet leuk meer: je bent zooo zwaar en zooo moe en toch hoop je dat de tweeling zo lang mogelijk blijft zitten zodat ze de beste kansen krijgen. En voor de oma is het natuurlijk dubbel zo spannend! Ik wens jullie een heel voorspoedige bevalling!
Een reactie posten