The Red Turtle

Ik heb niks met stripverhalen en ook niks met tekenfilms of animaties. Ik houd er gewoon niet zo erg van.
Maar er zijn uitzonderingen. Bij de strips is Asterix een uitzondering. De Asterixen heb ik denk ik allemaal gelezen. Een paar zelfs in het frans en dat zegt wat, want normaal gesproken ben ik te lui om een boek in een andere taal te lezen.
Tekenfilms? Ik heb er vast wel eens een gezien, maar het verveelt me meestal snel. Alleen al de stemmen die erbij horen. Nou ja kortom, ik ben geen liefhebber.
En toch wilde ik deze film van Michael Dudok de Wit: The Red Turtle, heel graag zien. Ik zag een trailer en dat was genoeg aanleiding om te gaan.



Het was de moeite waard en ik ben in geen enkel opzicht teleurgesteld, integendeel. Het is een prachtige, poetische film en heel mooi gemaakt.
Heel kort: een man spoelt aan op een onbewoond eiland en probeert er van af te komen. Hij bouwt een mooi vlot, maar wordt tegengehouden bij zijn poging weg te varen. Tegengehouden door iets. Bij een van zijn volgende pogingen,  blijkt dat iets een grote, rode en geheimzinnige schildpad te zijn. Deze schildpad zorgt er voor dat de man op het eiland blijft en dat zijn leven verandert.

Er wordt niet gesproken in deze film. Er zijn wel geluiden, van de zee, van de storm en af en toe een enkele kreet. En muziek. Bijzonder en mooi, bijzonder mooi.
Daarbij vond ik de eenvoudige, bijna sobere beelden erg mooi van kleur. Ja, al met al indrukwekkend.

Deze week was er op tv een documentaire over deze film. Daarvan heb ik nog maar een klein stukje gezien, maar uit dat stukje bleek wat een enorm werk het maken van deze film is geweest en hoeveel mensen er bij betrokken zijn geweest. Ik ga de rest van die docu zeker nog afkijken. Als je de documentaire gemist hebt, je kunt hem vast nog wel zien. Hier bijv.
http://tvblik.nl/2doc/het-verlangen-van-michael-dudok-de-wit