Ondergepoept

Op weg naar een winkel in Den Haag, stond ik, met de fiets, voor een stoplicht te wachten.
Ik was net een wagen gepasseerd die de goten aan het schoonmaken was.
Dus toen ik nattigheid voelde, dacht ik eerst aan iets uit die wagen
'Wat grmpfffx! is dit', blerde ik
Achter mij hoorde ik gelach, tamelijk luid.
Een man die daar met zijn zoontje ook stond te wachten legde aan dat zoontje uit dat 'die mevrouw' onder gepoept was door een meeuw.
Het zoontje kreeg de slappe lach.
'Het zit helemaal op uw rug, mevrouw', voegde de man er vrolijk aan toe.
Het zoontje lachte nog harder.
Ik zag natuurlijk niet wat er op mijn rug zat, maar dat mijn blote arm ónder zat, dát zag ik en ik rook het ook. Wat een stank. En op mijn handen ook en de handremmen van mijn fiets.
Getverdegetverdegetver.

 Het was bloedheet die dag, vorige week woensdag. Eigenlijk te warm om te winkelen. Maar ik was vlakbij de winkel waar ik wilde kijken.
Dus ik dacht, ik stop toch en  kijk even in die winkel of er iets van mijn gading is.
Zonder iets aan te raken natuurlijk.
Dan ga ik naar het oppasadres om te douchen en iets schoons aan te trekken van zoon en/of schoondochter. Ja ik neem geen schone kleren mee voor een oppasdag.
Als ik iets gezien heb in die winkel, ga ik nog even terug, anders niet.
Zo gezegd, zo gedaan.

'Kan ik u helpen, mevrouw?'
Nee dat kon ze niet.  Ik legde uit wat er gebeurd was, dat ik nergens aan zou komen en dat ik, als ik nu iets zag, eerst zou gaan douchen en dan terug zou komen.
Ze lachte vrolijk. 'Dat is heel goed', zei ze
Ik zag inderdaad een paar leuke dingen en vertrok snel naar het huis van mijn kleinzoon.
Die sliep nog steeds.

Mijn man zag echter niks op mijn rug en ook niet in mijn haar, wat ik verwacht had.
Die man bij het stoplicht had me dus gewoon in de maling genomen.
Echt alleen mijn arm was geraakt en mijn hand. Vol geraakt en  dat was al erg genoeg.
Dus ik poetste en boende en liet alles nog een keer inspecteren. En voor de zekerheid nog eens.
Daarna besloot ik terug te gaan naar die winkel.

Het was aanmerkelijk drukker dan de eerste keer.
'Zo, bent u nu fris gewassen?' vroeg de winkeldame, toen ze me zag binnenkomen
Ik zag wat mensen opkijken, eentje ging al een beetje opzij.
Dus ik legde het nog maar even uit. Dat was wel nodig.
Gelukkig kreeg ik daarna het medeleven waar ik recht op had en heel wat verhalen over zeer irritante meeuwen die denken dat ze alles maar kunnen doen.

Ps: Niks gekocht!