Weesmeisjes

In het Haags Gemeentemuseum is momenteel een tentoonstelling van het werk van Max Liebermann (1847-1935). Een heel aardige tentoonstelling moet ik zeggen.
Max Liebermann staat bekend als 'die schilder van de zonnevlekken/lichtvlekken'. Vandaar misschien de ondertitel: een zomers impressionist.
Kijk, op dit schilderij zie je die zonnevlekken heel goed.

Max Liebermann, 1881-1882. Rustpauze in het Amsterdams weeshuis

Een heel leuk schilderij vind ik. Ook omdat het fenomeen 'weesmeisje', me altijd interesseert.
Ik was vroeger soms bang dat mijn ouders dood zouden gaan en dat ik dan alleen achterbleef als weesmeisje. Ik dacht toen ook dat weesmeisjes het altijd slecht hadden. met een nare moeder en vader in het weeshuis. En ik nam me alvast voor om ze nooit met moeder en vader aan te spreken. (Ja, ik las toen ook al veel, haha).
In dit weeshuis hadden de meisjes het niet perse slecht. Er werd voor de wezen gezorgd, ze moesten natuurlijk die kleren aan, dat wel, maar ze kregen in ieder geval een opleiding.

Max Liebermann, kreeg bij hoge uitzondering toestemming om in het weeshuis te schilderen. Andere schilders die dat ook wilden, moesten tevreden zijn met alleen een stapeltje kleding om na te schilderen. Van de directrice.

Annette Fienieg en Koos Meinderts maakten een boek over Max Liebermann en de tekeningen voor het boek hingen er ook. Zo leuk.
Het boek heet 'De zee van mijnheer Max'.
Liebermann schilderde ook veel strandtaferelen. Vandaar.
Fienieg en Meinderts kende ik al langer, ze maken prachtig werk, ook deze keer.
Meer van Annette Fienieg vind je hier: klik

En die tentoonstelling verder, Bertie? Want Liebermann schilderde toch niet alleen weesmeisjes?
Nou, die was mooi hoor. Maar wel met een kleine kanttekening.
Wat mij betreft moet je op een expositie van Liebermanns werk, geen schilderijen van Israëls of Mauve hangen. Want die winnen. Ja ik weet dat het geen wedstrijd is en dat Israëls en Liebermann bevriend waren, maar ja...

De tentoonstelling is nog tot 24 juni.