De dag waarvan ik toen dacht dat het misschien wel de laatste mooie dag zou zijn.
Wat hadden we zin in Egmond, in het strand.
De dag ervoor was de accu van de e-fiets bijna leeg en hadden we hem op kunnen laden.
En dus stond niets ons in de weg om te vertrekken.
Er stond een stevige wind, maar hé, we waren helemaal vol, we konden makkelijk regelmatig een stuk fietsen in de hoogste stand, genaamd power.
Het ging perfect.
Ik zat te zingen op de fiets, dat wilde ik altijd wel, maar dan moet je niet zo hard moeten trappen.
Een mooie route was het ook. Lekker rustig. Ik vond West Friesland ineens weer erg mooi.
Een stuk voerde langs de snelweg en daar was het ook mooi hoor, maar wat een lawaai maakten die auto's. Enfin dat stuk duurde niet lang en voor we het goed en wel in de gaten hadden, waren we in Alkmaar.
Wow... wij... in Alkmaar, met de fiets...
Tja en toen ging het mis. Mijn fiets stopte ermee. Er kwam een raar geluid en weg was de trapondersteuning. Grmpffkers#$*
Daar stond ik, op een drukke rotonde. Frits was al doorgereden, maar keerde terug nadat ik hem belde.
Daar stonden we. Frits keek en probeerde, maar niks.
Toen eerst de fietsenmaker maar eens gebeld. Die luisterde en zei ons een paar dingen die we moesten doen. Accu los maken en weer terug zetten enzo. Daar eens kijken en daar... Niets hielp.
'Dan zal ik waarschijnlijk een nieuwe motor moeten bestellen', zei hij, 'want dit kan natuurlijk niet. Moet u nu de Pechhulp bellen en dan als u nog voor vijven in de winkel bent, kijk ik meteen'.
Pechhulp gebeld. Dat werkte perfect: 'Binnen drie kwartier is er vervoer terug. Neemt u eerst maar even een kopje koffie en dan komt er iemand aan hoor'.
Fantastisch hè. Echt geweldig.
Maar tsjonge jonge, wat stond ik te balen daar in Alkmaar. Ik werd per minuut chagrijniger. Niet eens vanwege de fiets, maar omdat we dus nu het strand niet gingen bereiken.
Aan de overkant was een koffiezaak. Daar maar op af dan. Ik stond nog even te bellen.
'Ik zet je fiets wel vast even aan de overkant', zei mijn man. En dat deed hij.
Vervolgens zag hij dat het voorwiel ontzettend scheef stond. Hij keek, trok en duwde een beetje, keek nog eens, probeerde de fiets en hup de motor deed het weer. Nog eens proberen. Echt... niks meer aan de hand.
Pechhulp meteen weer afgebeld, gelukkig nog op tijd.
Wat was er nou gebeurd?
Nou, ik was net voor ik strandde bijna van de weg gereden door een niet oplettende jongen. . Die nog heel netjes sorry mevrouw had gezegd, maar waar ik een flinke zwenking had moeten maken, tegen de stoeprand was aangeknald en van de fiets moest springen.
Zo hard dat er een verbuiging was ontstaan.
Ik vroeg me nog af waarom dat niet goed vast had gezeten. Maar de fietsenmaker vertelde dat dat tegenwoordig niet meer mag. Nou weten we dat ook weer.
We gingen meteen verder en bereikten Egmond waar we een heerlijke middag hadden op het strand.
De terugweg verliep perfect!
19 opmerkingen:
Dat was dubbel geluk. Niet gevallen en de fiets "gerepareerd."
Ik denk hetzelfde als bovenstaande reactie.
Wat vervelend zeg! Maar superfijn dat het uiteindelijk zo makkelijk was om op te lossen!
Tjeetje... wat een avontuur!
En dat allemaal op de fiets.
Fijn dat het allemaal is goedgekomen.
Af en toe zo’n avontuurtje, met goede afloop, levert weer een mooi blogberichtje op ;-)
Wat een afstanden leg je dan meteen af, hè. Wel leuk! Maar niet teveel van die akkefietjes aan de hand halen hoor!
Heerlijk avontuur.
Wat een verhaal.
Gelukkig dat je niet gevallen bent met de fiets en wat fijn dat uiteindelijk de fiets toch niets mankeerde en jullie lekker naar Egmond konden.
Eind goed, al goed.
Als ervaren e-biker zou ik binnen de bebouwde i.v.m snelheid en onvoorzichtige jongetjes/snelle scooters enz. niet op powerstand fietsen. En dat ver vooruit fietsen van echtgenoot is heel herkenbaar. Gaat vanzelf over. ;0))
Wat een avontuur. Met gelukkig een goede afloop.
Dat liep goed af... Ik ben wel eens op een bankje gaan zitten om te kijken hoe lang het zou duren voordat Rob terugkwam *grijns*
In Alkmaar stranden is natuurlijk niet leuk! Met een kapotte fiets dan, want Alkmaar zelf is leuk. Maar je schrijft het zo heerlijk op! :-)
Overigens had ik zelf onlangs een calculatiefoutje gemaakt met de accu. Ik dacht nog wel even op en neer naar Wageningen te kunnen, maar daar dacht de batterij anders over. Toen moest ik halverwege de terugweg zelf fietsen, zonder ondersteuning en dan is een electrische fiets geen pretje hoor.....
Oef, dat liep goed af. Voortaan meteen maar even kijken of de fiets nog in orde is na zo’n schuiver.
Dat liep gelukkig goed af!
Je weet meteen dat Pechhulp dus goed functioneert, al zullen ze hopelijk nooit meer voor jou en echtgenoot gebeld hoeven te worden. Egmond is leuk, he?
Gelukkig eind goed al goed... Ik wist niet dat er pechhulpdienst voor e-bikes bestaat. Wel handig zeg, maar gelukkig had je ze uiteindelijk dan toch niet meer nodig.
Gelukkig dat alles weer goed kwam. eind goed al goed. Maar je hebt wel weer wat geleerd.
Gelukkig geen valpartij, want dat gebeurt vaak met elektrische fietsen.
Het beste toch in stand 1 fietsen bij gewoon weer, zodat je zelf ook sneller kunt reageren en remmen als een ander een fout maakt.
De hoogste stand gebruik ik alleen als ik een hoge brug op moet, want anders vind ik dat echt veel te hard en te gevaarlijk.
Maar jullie hebben gelukkig wel lekker het strand gehaald.
Gelukkig toch nog naar het strand!
Een reactie posten