De boeken kocht ik een paar weken geleden tweedehands op de Noordermarkt, omdat ik ineens bedacht dat Anna later ook klassiekers moet lezen. Déze klassiekers o.a.
Niet dat haar moeder daar niet voor zal zorgen hoor, maar een oma mag ook iets doen, toch.
Ik heb zelf als klein kind het eerste deel gekregen: Het kleine huis in het grote bos en dat heb ik heel vaak gelezen.
Later kreeg ik er nog een paar delen bij en nu wil ik de serie compleet hebben. Voor Anna dus. Maar eerst lees ik ze zelf nog even.
Op dit moment lees ik De lange winter. Oh wat hadden die mensen het koud en wat waren ze stoer.
 |
| Foto: Wikipedia |
Maar wat ze ook meemaakte, ze was toch veilig met haar vader en moeder. Dat was geloof ik de essentie én het heerlijke van de boeken.
Plus natuurlijk dat je een deel van de geschiedenis van de pioniers in Amerika meepikt.
Eén stom ding van de vertaling: Laura's vader heette Charles. En in de- overigens mooi- door Ploegsma uitgegeven serie, wordt hij Karel genoemd. Nou ja, de kleine tekeningetjes van Garth Williams, maken dat dan maar weer goed. De man reisde de reizen van Laura helemaal na om zich zo goed mogelijk in te leven.
Misschien zijn de boeken wel enigszins geromantiseerd, maar dat kan me niet schelen.
Nu nog eens even kijken welke boeken ik nog moet. Ik heb nog tijd genoeg. Anna is er nog lang niet aan toe.
Dit is trouwens een foto van de schrijfster, Laura Ingalls Wilder (1867-1957). Zij beschreef grotendeels haar eigen jeugdherinneringen.Grotendeels hè, niet alles is exact zo gebeurd.
18 opmerkingen:
Heerlijk,die leeftijdsloze kinderboeken.
Herinner me de serie goed. Leuk dat je de boeken nu voor Anna gekocht hebt.
De leukste boeken uit mijn jeugd. Nu vind ik De grote hoeve het allermooiste deel, over de jeugd van Almanzo.
Een indrukwekkende beschrijving over de jaarlijkse voorbereidingen om de strenge winter door te komen. Over eten, inmaken, de provisiekast, tradities, echt geweldig! Ik hoop dat Anna er ook van gaat genieten!
Anna boft met zo'n oma.
Wist helemaal niet dat er boeken van zijn. Dacht dat het alleen als tv-serie bestond.
Heb de serie op t.v. gezien, erg mooi. De boeken kende ik niet, maar zie op Marktplaats dat er veel van wordt aangeboden, maar meestal 10 euro en vaak gebonden.
Maar in geval van nood als je nog bepaalde nodig hebt is het misschien een optie.
Ik heb ze ook alle boeken van Laura Ingalls Wilder. Gekregen van een goede vriendin, zij wilde ze niet meer.
Tv serie keek ik af en toe, maar ik vind het niet geweldig, geef mij de boeken maar.
Ik lees ze ieder jaar weer allemaal...zo ontspannen.....ben ze al dubbel aan het verzamelen omdat sommige al bijna uit elkaar vallen. Helaas vonden mij nichtjes er niets aan . Heb uiteraard ook alle dvd’s ....weet niet waarom het mij iedere keer weer zo ‘ raakt ‘.
Nou, dat heb ik dus echt nooit geweten, dat zij echt geleefd heeft.
Jammer genoeg kan ik de meiden niet bekoren met mijn lievelingsboeken uit mijn jeugd.
Mooi is dat, verzamelen voor je kleinkinderen...
Ik kende de boeken tot voor kort niet, enkel de serie. Overigens is Laura Ingalls niet 110 geworden maar 90 jaar. Ze werd geboren in 1867 en stierf in 1957 :-)
Oeps... omgedraaid. Heb het veranderd. Dankjewel, Marion
Bofferd. En ja ik vind de boeken ook beter
Ik heb de hele serie op dvd. Ik heb het heel vaak gezien. Heerlijke serie. Ik geniet er erg van. Zeker van die tijd ben ik een groot fan.
Ik kijk er naar alsof het de eerste keer is. Leuk om nu een keer de schrijfster te zien.
Liefs Joanne
De kaften zijn erg aantrekkelijk. Ik heb alleen het eerste deel gelezen, nog maar zes jaar geleden. Ik las 'm voor aan mijn dochters, omdat ik wilde dat ze de klassiekers leerden kennen. Verder dan deel 1 ben ik niet gekomen, ze vonden het toch wat ouderwets herinner ik me. Terwijl ze andere klassieke verhalen niet ouderwets vonden.
Voor Ogma.nu las ik een boek over de recepten uit Het kleine huis. Geschreven door iemand die net als velen van ons zo genoot van de verhalen. http://www.ogma.nu/ogma/2017/11/22/het-kleine-huis-op-de-prairie/
Ik meen dat ik ook ergens gelezen heb dat het niet Laura zelf was die de verhalen opschreef, maar haar dochter. Tenminste, er zijn vermoedens dat het zo gegaan zou kunnen zijn. Laura's dochter werd namelijk schrijfster en pas toen is Laura haar jeugdherinneringen gaan opschrijven. Eerlijk gezegd, kan ik me iets bij die theorie voorstellen. Het maakt de boeken overigens niet minder aantrekkelijk.
Ik las mijn dochters iedere vakantie een deel voor, tot de lange winter, dat vonden ze te spannend en nu willen ze niet meer
Ik heb net de lange winter zelf nog eens gelezen. Inderdaad behoorlijk spannend
Ja dat las ik ook. Maar hoe het nou precies is gegaan, we zullen het niet weten
Een reactie posten