Rupsje Nooitgenoeg met Noor en Jet

Met Noor en Jet naar de theatervoorstelling van Rupsje Nooitgenoeg.
Een voorstelling gebaseerd op het boek, of eigenlijk de boeken van Eric Carle.
Want niet alleen Rupsje Nooitgenoeg kwam aan de orde, maar ook bijvoorbeeld Vader Zeepaard  en het EenzameVuurvliegje en Het Blauwe Paard.
Het mooie is dat ik Rupsje Nooitgenoeg al uitgebreid en langdurig voorlas aan mijn eigen drie kinderen en dat ik ze ook heb voorgelezen aan alle vier de kleinkinderen.
Niks gedateerd, nog net zo fris en vrolijk als als toen. De kleuren spreken aan en de verhaaltjes ook, nog steeds.
Die Eric Carle, hij leeft nog, moet toch wel een gelukkig mens zijn.
Dat je werk zovelen plezier heeft gebracht en zovelen heeft geïnspireerd.
Bijvoorbeeld tot een theatervoorstelling als deze.
Ik was nog niet eerder met een kleinkind of kleinkinderen in het theater geweest, maar ik vond het hartstikke leuk.

Noor en Jet ook. Die waren er klaar voor.
We hadden niet zulke fijne plaatsen. Rij twee. Bij aankoop hadden we gedacht dat dat goed was. Dat was het niet. Dat zijn gewoon rijen, die nog niet omhoog gaan, met als gevolg dat de dames weinig konden zien. Er waren wel stoelverhogers, maar die hielpen niet genoeg. Gevolg was dat dochter en ik allebei een stoelverhoger op schoot hadden met daarop een kind. Het was maar goed dat de voorstelling maar vijftig minuten duurde, waardoor ik het bijna de hele tijd heb volgehouden. Enfin, dat is een les.

foto gepikt van de site van de Parkschouwburg.

Maar de voorstelling was superleuk. Drie spelers met prachtig gemaakte dieren en tot slot een rupsje dat zich door een appel heen at en door alle andere zaken die genoemd worden in het boek.
Noor en Jet hebben met vuurrode wangetjes zitten kijken en Jet wilde nog een keer.

Na afloop konden de kinderen geschminkt worden  en waren er kleurplaten. Maar Jet heeft waterpokken dus dat hebben we maar niet gedaan. Een flesje chocomel was ook wel feestelijk.