Een voorstelling gebaseerd op het boek, of eigenlijk de boeken van Eric Carle.
Want niet alleen Rupsje Nooitgenoeg kwam aan de orde, maar ook bijvoorbeeld Vader Zeepaard en het EenzameVuurvliegje en Het Blauwe Paard.
Het mooie is dat ik Rupsje Nooitgenoeg al uitgebreid en langdurig voorlas aan mijn eigen drie kinderen en dat ik ze ook heb voorgelezen aan alle vier de kleinkinderen.
Niks gedateerd, nog net zo fris en vrolijk als als toen. De kleuren spreken aan en de verhaaltjes ook, nog steeds.
Die Eric Carle, hij leeft nog, moet toch wel een gelukkig mens zijn.
Dat je werk zovelen plezier heeft gebracht en zovelen heeft geïnspireerd.
Bijvoorbeeld tot een theatervoorstelling als deze.
Ik was nog niet eerder met een kleinkind of kleinkinderen in het theater geweest, maar ik vond het hartstikke leuk.
Noor en Jet ook. Die waren er klaar voor.
We hadden niet zulke fijne plaatsen. Rij twee. Bij aankoop hadden we gedacht dat dat goed was. Dat was het niet. Dat zijn gewoon rijen, die nog niet omhoog gaan, met als gevolg dat de dames weinig konden zien. Er waren wel stoelverhogers, maar die hielpen niet genoeg. Gevolg was dat dochter en ik allebei een stoelverhoger op schoot hadden met daarop een kind. Het was maar goed dat de voorstelling maar vijftig minuten duurde, waardoor ik het bijna de hele tijd heb volgehouden. Enfin, dat is een les.
foto gepikt van de site van de Parkschouwburg. |
Noor en Jet hebben met vuurrode wangetjes zitten kijken en Jet wilde nog een keer.
Na afloop konden de kinderen geschminkt worden en waren er kleurplaten. Maar Jet heeft waterpokken dus dat hebben we maar niet gedaan. Een flesje chocomel was ook wel feestelijk.
19 opmerkingen:
Wat leuk om met de meisjes heen te gaan. Inderdaad jammer van jullie plaatsen, bij theater is goed zitten erg fijn. Ik ga eens kijken of de voorstelling ook hier komt.
Dat arme meisje met haar waterpokken ..... en dan toch fijn genieten
Wat heerlijk om te doen zo met de kleinkinderen.
Dat was een mooi uitje samen! Jammer van de plaatsen, maar al doende ...
Gezellig samen naar dat Rupsje kijken. Inderdaad goed opletten met de plek waar je met kinderen zit. Beterschap voor je kleindochter met de waterpokken.
Heerlijk, die rode wangetjes! Ik heb ook het boek eindeloos voorgelezen, ik heb het nog. En jaren geleden ben ik naar een tentoonstelling geweest van het werk van Eric Carle. Hij werkt met collages, prachtig om de afbeeldingen van het boek in het echt te zien.
In het kinderboekenmuseum in Den Haag kunnen kinderen door de rups heenkruipen, groot succes. Deze voorstelling lijkt me ook super.
Dat is een leuk idee om eens met Jes te doen...
Wat heerlijk dat de meisjes hebben genoten, wel jammer van de plaatsen.
Ik vond het ook zo leuk om eruit voor te lezen.
Moet je zeker doen, Sjoerd.precies de goede leeftijd
Wat een heerlijke middag. Dat moet nogal een festijn geweest zijn voor de meisjes. Jet de windpokken? Oei, en binnenkort dan Noor aan de beurt ? :-(
Wat een feestje om dat zo met je kleinkinderen te doen.
Wat gaaf ! Ik ken alleen het boek, stukgelezen.
Kindertheater is leuk en zeker niet alleen voor kinderen, immer we hebben allemaal het kind nog ergens diep in ons zitten. Genieten hoor met die kleintjes. Groetjes
Niets is zo fijn dan op de eerste rij zitten, maar ja dat lukt niet altijd.
Ze zijn ook nog klein, dus een stoelverhoger helpt dan niet genoeg. Maar gelukkig hebben ze er dank zij jullie toch nog van kunnen genieten.
Weet je dat ik het boekje van Rupsje Nooitgenoeg nog nooit gelezen heb?..... moet me schamen natuurlijk :-)
Lijkt me zo leuk om te doen met de kleinkinderen, zeker als ze zo'n boek al goed kennen.
Lijkt een superleuke voorstelling. En je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen, met cultuur. Wij gingen in de vakantie altijd minimaal naar 1 museum toen de kinderen jong waren. En later vroegen ze zelf, heb je het museum al gekozen voor deze vakantie? Zo gaaf.
Het boek is prachtig en staat hier ook in de kast.
Mooi dat jullie samen hebben genoten van de voorstelling, inderdaad jammer van de
zitplaatsen. Maar dat weten jullie nu dan voor een volgende keer.
Ik heb het boek vlak voordat wij naar Frankrijk vertrokken samen met een stapel andere kinderboeken aan een nichtje gegeven. We waren allemaal zo blij dat het eindelijk gelukt was bij dat stel om zwanger te raken.
Een reactie posten