Sander Trein

De terugweg van Breda naar Hoorn, is best lang. De terugweg lijkt altijd wel langer dan de heenweg, vind je niet?
Maar het eerste stuk ging snel, tot Rotterdam en dat kwam door deze jongeman hier op de foto.
Sander heet hij, Sander Trein
Ik ga altijd zitten in zo'n 'coupé' met vier stoelen. Dat voelt ruimer, prettiger. Bovendien ben ik altijd gespitst op het opvangen van een gesprek. En soms klets ik gewoon mee.
Ik zat er echter helemaal alleen en begon me net voor te bereiden op een saaaie terugreis, toen Sander binnendenderde. Op het nippertje.
Hij groette en dat vind ik tegenwoordig bijzonder. Ik merk vaak dat mensen soms zonder boe of ba,  binnenkomen. Moeten ze zelf weten, maar ik vind het niet fijn.
Sander groette
Daana vroeg hij een beetje aarzelend of ik een foto van hem wilde maken met die twee briefjes in zijn hand.
Natuurlijk wilde ik dat. Maar helaas, de batterij van zijn toestel bleek leeg. Sander baalde.
Hij vertelde dat het die dag zijn vrijgezellenfeest was, dat hij ging trouwen binnenkort. En nu was hij door zijn vrienden gedropt in de bossen van Oosterhout. Hij had alles in moeten leveren en daarvoor in de plaats een telefoon gekregen met een klein tegoed en een camera. Die het dus niet deed..
Verder had hij een opdracht. Hij moest zorgen dat hij op een bepaalde tijd en op een bepaalde plaats in Rotterdam zou zijn. En vandaar ging het dan verder, misschien wel naar Bulgarije.
Maar ja nu kon hij niet laten zien dat hij in de trein was. Dat hij die dropping had overleefd.
Zonder vals te spelen trouwens, want zijn tante had aangeboden hem te brengen, maar dat deed hij toch maar niet.
Enfin, ik zei dat  ik best een foto met mijn telefoon kon maken en dat hij die dan kon opsturen naar een van zijn vrienden. Zo gezegd zo gedaan. Dat deed hij onder de naam Sander Trein.
Je snapt dat ik natuurlijk vroeg of ik de foto mocht gebruiken. En ook, omdat hij nu toch in mijn telefoon zat, of hij mij de afloop zou willen laten weten. Dat wilde hij.
De volgende dag een mooi appje:
'Hoi, ngmaals bedankt dat ik gisteren met uw telefoon een foto mocht maken. Ze hebben me goed te grazen genomen. Begonnen in de bossen bij Breda en geëindigd bij Rotterdam Airport. Uiteindelijk stonden mijn vrienden daar en zijn we terug gereden naar Breda met de auto. Het was nog niet officieel mijn vrijgezellenweekend, dit was alleen de dag waarin ze mij in de maling hebben genomen. Het echte moet nog komen. Fijn weekend verder!'

Dat was niet in mijn tijd. Helemaal niks vrijgezellengedoe toen.
Dit van Sander Trein vond ik leuk hoor, maar afgelopen weekend zag ik toevallig vanaf een terras een meidenvrijgezellenfeest. Allemaal gek gekleed, niet leuk gek, maar stom. En de bruid in spé moest iemand op dat terras ten huwelijk vragen. Ze deed het en de man zei yes en alles werd gefilmd en ik kon echt niet zien dat ze er plezier in hadden. Ze sjokten een beetje achter elkaar aan.
Ik heb ook wel eens gehoord dat de kosten van zo'n feestje flink op kunnen lopen voor de deelnemers. Tja...ik heb niks gemist indertijd.

ps: Bedankt voor alle goede wensen. Mijn man herstelt langzaam, maar zeker. Hij wordt wel ongeduldig en wil dingen doen die nog niet kunnen of mogen. Dat is een goed teken.  En mij heeft de rust goed gedaan. Ik geloof dat ik er weer ben!