Ik denk dat veel mensen wel deze foto gezien zullen hebben.
Stond in alle kranten, was zelfs in het journaal.
In de categorie Hard Nieuws, won deze foto van John Moore, de eerste prijs. World Press Photo
Je ziet een moeder die met haar kind wordt aangehouden in een stad aan de grens, door Amerikaanse autoriteiten. De twee hadden toen al een maand door Centraal Amerika en Mexico gereisd en wilden asiel aanvragen. Ze konden strafrechtelijk worden vervolgd en vaak werden ouders van hun kinderen gescheiden. Nadat deze foto de wereld was overgegaan, schafte Trump dat beleid af.
Foto's werken voor mij vaak veel beter dan filmpjes of teksten, in die zin dat ze meer indruk maken.
Ik had na een vorige World Press gezworen dat ik er nooit meer heen zou gaan. Zoveel ellende, zoveel narigheid...
Maar toen ik laatst toevallig langsliep, heb ik mezelf min of meer gedwongen om toch te gaan.
Ineens dacht ik dat ik er maar tegen moest kunnen, dat moeten de mensen op de foto's ook. Dat ik kan kiezen, maar de mensen op de meeste foto's niet.
Dus ik ging en het was afschuwelijk, zoals ik wel had geweten.
Toch weer alles bekeken.Weten wat er gebeurt, hoewel het niemand helpt dat ik weet wat er gebeurt.
Aan het eind van de rondgang door de Nieuwe Kerk, kon je besluiten welke foto de meeste indruk heeft gemaakt.
Dat was voor mij deze:
Een foto van Mario Cruz, in de categorie Environment, 3e prijs.
Je ziet een kind dat bruikbare materialen inzamelt, liggend op een matras en omringd door afval, in de rivier de Pasig, in Manilla.
Dit was zo ongeveer de meest vervuilde rivier ter wereld, dat was al jaren bekend, en sinds het bekend is, is er wel iets verbeterd. Toch zien delen van die rivier er nog zo uit.Wat een wereld...
18 opmerkingen:
Hey Bertiebo,
ja... die foto... die is inderdaad de wereld rondgegaan en heeft heel wat teweeg gebracht!
Wat een onmenselijk beleid.
En dat jochie op dat matras... vreselijk!
Geen huis hebben, waarschijnlijk nergens schoon drinkwater...
Wat hebben wij het hier dan ontzettend goed!
Marlou
Die beelden maken mij ook van streek. Maar ook boos als ik mensen dan hier hoor klagen. Want hoe goed is het hier.
Ik was zeker niet naar naar deze tentoonstelling gegaan. Maar wat goed dat jij wel ging. Wij hebben inderdaad een keuze, en zoveel mensen niet. Goed dat je ons dit laat zien.
Die foto's hebben wij nodig om te geloven dat zaken echt zo zijn zoals de woorden van de verhalen aangeven.
Goed dat je dat deelt met ons.
Ik word er zo verdrietig van! Beelden doen zoveel, soms slaap ik er niet van!
Vreselijke beelden. Maar ja, je hebt gelijk, het zijn echte mensen die deze vreselijke dingen meemaken. En die hebben geen keus.
Beeld zegt meer dan duizend woorden. Dank voor het delen.
Wat een ellende in sommige werelddelen! Wat hebben wij het hier dan goed. En dan nog zeuren en klagen. Dáár armoede en geen eten. Hier weelde en zo kritisch op ons eten.
Dat we er maar van mogen leren..
Over milieu gesproken, wat is het hier proper dan...
Zo verschrikkelijk. Oneerlijke verdeling op onze aardbol. Ik geloof niet in een hogere macht, maar ik zou bij het zien van dit soort foto's acuut van mijn geloof vallen. Het is goed om er weer eens bij stil te staan hoe goed wij het hier hebben.
Ik ben het met je eens, een foto komt vaak meer binnen, dan filmbeelden. Ik heb de World Press 2019 nog niet gezien. Maar ken die eerste foto uit het nieuws. Eigenlijk vind ik de door jou gekozen foto nog indringender, die eenzaamheid... Ja, er is nog heel veel onrecht in de wereld, waarom wordt er toch zoveel gemopperd hier in ons rijke Kleine landje.
Groetjes
Weet ook niet of ik nog wel een keer naar World Press zou gaan. Ik vind de tweede foto nog erger dan de eerste en die is al heel verschrikkelijk.
Wat gebeuren er toch verschikkelijk erge dingen ..........
Wat afschuwelijk. Als het zo’n onschuldig kind betreft komt het inderdaad extra hard binnen.
World Press foto's ... zulke mooie foto's, die vaak zoveel ellende laten zien...
Ik wil dit jaar weer gaan. Al was het maar vanwege het besef dat wij het hier zo goed hebben.
Wat een prachtige foto's van de harde werkelijkheid. We kunnen onze ogen er niet voor sluiten.
Ik heb jaren op rij het boek gekocht, maar ben er ook mee gestopt. Ik word er vooral ook heel verdrietig van.
Die foto's zijn inderdaad altijd heel indrukwekkend! Vooral die laatste ja... daar lig je dan moederziel alleen. Zo triest!
Een reactie posten