Van binnen is alles stuk

Hoe het komt komt het, maar ik kies toch wel heel vaak voor een boek over de oorlog en dan bedoel ik de tweede wereldoorlog.
Nu had ik bijvoorbeeld dit boek van de bieb, geschreven door Simon Hammelburg.
Op de achterkant las ik waarom hij het schreef. En dat is misschien wel  dezelfde reden waarom ik vaak zo'n boek wil lezen.
De oorlog eindigt namelijk niet als de laatste persoon die het heeft meegemaakt gestorven is. Nee, de tweede wereldoorlog heeft ook de generaties die na de oorlog zijn geboren, getekend. En dat geldt niet alleen voor mensen met een Joodse achtergrond. Het geldt voor de tweede generatie,  voor de derde generatie, tot en met vandaag. 
Enfin, dit is een roman. Ik vind het een roman vol humor en verdriet en vol wijsheid.

De ik-figuur in het boek verliest zijn vrouw Daisy door een auto-ongeluk. Hij is opgevoed door bijzondere ouders, een zeer getraumatiseerde moeder en een aparte vader. Zwijgend en eigenwijs.
Als kind is hij eigenlijk alleen gelukkig in een groep vrienden met dezelfde achtergrond. 'Partners in crime' zijn ze.
Als zijn grote liefde Daisy er ineens niet meer is,  kan hij niet alleen thuis blijven. Hij gaat op reis langs die jeugdvrienden. Ook zij zijn allen beschadigd. Dat blijkt uit hun verhalen en gesprekken.
Dat is het eigenlijk.
Ik vond het een prachtig boek. Ik heb de aandacht,  die het boek al dan niet heeft gekregen toen het uit kwam, gemist, maar ik vind het absoluut een aanrader.