Rondleiding

In het stadsarchief, waar ik laatst iets over vertelde,  kun je ook een rondleiding krijgen en dat leek me leuk. Het is op zondagmiddag om twee uur en je kunt zo aansluiten. Niet gratis.
Ik hoefde niet aan te sluiten, want ik was de enige deelnemer. Later kwam er nog iemand bij.
Een aardig meisje vertelde over alles wat er in dat gebouw te zien is.
Eerst de schatkamer:

Het ziet er allemaal prachtig uit. De Bazel was,  in 1926 toen het gebouwd werd, het nieuwste van het nieuwste. Het is fijn dat het gebouw nu weer zo goed gebruikt wordt.

Die schatkamer, daar kun je trouwens ook gewoon in zónder rondleiding.  En er is heel veel te zien.
Zelf vind ik deze kast het mooist.
Het is de charterkast. Daar werd vanaf de 15e eeuw het tolprivilege bewaard en nog meer officiële stukken. Dat tolprivilege is zo ontzettend oud. Opgesteld in 1275. Het betekende dat inwoners van Amsterdam geen tol hoefden te betalen in het graafschap van Floris V. En dat scheelde enorm voor de handel.
Een keer per jaar, op de verjaardag van Amsterdam, wordt het privilege tentoongesteld in de schatkamer. Ik ga beslist kijken dit jaar,  zo rond 27 oktober.

En toen dus nog de rest van de rondleiding. In het gedeelte waar je niet zelf in kunt gaan.
Het is een gigantisch gebouw en het allerleukst vond ik dat aan alle details aandacht is besteed en dat die details ook bewaard zijn gebleven.  Lichtknopjes, sleutelgaten, kapstokken, klokken, lampen.
Je ziet de directiekamers, de luxe van de directiekamers. De telefooncel..

Alles van toen het nog het hoofdkantoor van de Nederlandsche Handel-Maatschappij was. 
De architect, Karel de Bazel ontwierp bijna alles zelf. Dus niet alleen het gebouw.
Zo treurig dat hij de opening niet meer heeft mogen meemaken. Hij stierf drie jaar eerder.
Je kijkt natuurlijk ook eventjes naar buiten:

Het gebouw is echt heel groot. Lang en breed. Het loopt tussen de Herengracht en de Keizersgracht en heeft  tien lagen. Aan de buitenkant zie je door de afwisseling van stenen, ook lagen. Daarom werd het gebouw wel  'de spekkoek' genoemd.

Wat ik ook nog leuk vind, is dat er vanuit de bank, onder de Keizersgracht door, een tunnel werd aangelegd naar de bank aan de andere kant van de gracht. De Poentunnel!

Kortom: het was een belevenis. Je kunt eigenlijk het beste zelf maar gaan kijken, hahaha!