Olive Kitteridge

 

Twee boeken die ik las op aanraden van onze dochter. En wat was dat een goed advies van dat kind. 

De schrijfster,  Elizabeth Strout, kreeg de Pullitzer prize en dat lijkt me terecht. Ik schreef al eens eerder over een boek van haar, nl. Ik heet Lucy Barton, dus ik had het kunnen weten. Maar toch was dit nieuw voor me.

Ik heb genoten van Olive, ze heeft m'n hart gestolen,

Olive is een vrouw in een stadje in Amerika. Zij is beslist de hoofdpersoon, maar het boek is zo opgezet dat we telkens per hoofdstuk kennis maken met mensen in haar leven. Mensen die ze vroeger als leerling heeft gehad, mensen die ze net leert kennen. Mensen met eigenaardigheden, met problemen, met verdriet.  

Gewoon mensen. En dan zijn die mensen even de hoofdpersoon en Olive biedt een luisterend oor. 

We leren ook haar eerste man kennen en na diens dood, de tweede man. We leven mee met hoe zij en haar zoon niet goed communiceren en hoe dat verder gaat. 

Aan het eind is Olive boven de tachtig en komt in een verzorgingshuis. 

Het boek gaat over liefde, ouder worden, eenzaamheid en ik zou nog wel een paar zaken kunnen noemen. Maar kort gezegd: het gaat over het leven. En er zit veel wijsheid in. 

Aanrader!