Vorig jaar liet ik hier deze foto zien. Het is er eentje van de fotograaf Eva Besnyö en gemaakt in 1938.
We zagen hem op een tentoonstelling in het stadsarchief.
Ik zei nog dat ik deze foto graag heel groot zou willen hebben en in de kamer zou ophangen.
'Maar ja', zei ik erbij, 'dan zou ik wel ruimte nodig hebben en die heb ik niet'.
Mijn man heeft die ruimte dus ook niet, maar hij trok zich van dat argument niets aan en maakte een prachtige afdruk van deze foto van een foto.
Hij deed dat op de maat van een lijst die we nog hadden en die er precies bij paste.
De foto hangt niet, maar staat ergens en ik mag wel zeggen dat ik er dagelijks naar kijk.
Het verveelt nog steeds helemaal niet.
Enfin, zoals ik al vaker heb verteld heb ik dit voorjaar en deze zomer flink opruiming gehouden. Ook in onze boekenkasten.
Er waren boeken die ik echt nooit meer ga lezen, al dacht ik vroeger van wel.
Die zijn allemaal weg. Er is nog genoeg over.
Ik vond ook een paar boeken, niet veel gelukkig, die niet waren gelezen en ik nam me voor om dat alsnog te doen.
Een van die boeken stond gewoon in de boekenkast, ik zag alleen de onopvallende rug en zonder de grote opruiming had dat boek er nog jaren ongelezen kunnen staan.
Nu viste ik het er uit en wist niet wat ik zag, daar was die foto van Eva Besnyö op de kaft.
Met als titel De Langste Nacht. De schrijver? Otto de Kat.
Misschien dat ik, o.a. doordat ik die foto dus al kende, de foto op de tentoonstelling zo mooi had gevonden
Ik wist ook meteen weer dat het boek een cadeau was geweest voor mijn man, van zijn broer Paul.
Schandalig eigenlijk. Waarschijnlijk even tijdelijk opgeruimd en er nooit meer aan gedacht.
Ik begon in het boek en ik ben zeer onder de indruk. Verpletterd mag ik wel zeggen.
Echt, wat een prachtig geschreven, fantastisch mooi boek.
Ik had al een paar boeken van het jaar. En ik heb nog vier weken natuurlijk, maar ik weet al bijna zeker dat dit mijn enige echte boek van het jaar wordt.
Morgen meer erover.
18 opmerkingen:
Wat een mooi toeval! Ik vind het ook een prachtige foto!
Een hele mooie foto met bijzonder verhaal!
O wat houd ik van dit soort toeval. En dan is het ook nog een mooi boek. Heerlijk toch!
Wat een heerlijke vondst!
En wat een pracht-foto...
Zeker nooit wegdoen.
Groetjes!
Een zwart-wit foto verveelt niet snel, is mijn ervaring. Mooie foto, en het verhaal erbij is echt leuk. Je vindt vast een mooie plek.
Mooi toeval. Of Serendipity. In ieder geval gewoon heel prettig. En een leuke foto en een prachtig nog ongelezen boek.
Wat een lieve actie van jouw man! En ik ga ook eens bedenken wat mijn Boek van het Jaar is.
Prachtige foto en fijn verhaal erbij
Dat is echt wel grappig om te ontdekken dat je dat boek met die kaft hebt. Zo vind je weer schatten terug waarvan je het bestaan niet meer weet. :-)
Toeval bestaat niet Bertie, het heeft zo moeten zijn.
Wat lief van je man dat hij de foto voor je heeft afgedrukt. Dat doe ik ook vaak, gewoon een lijst op de grond zetten tegen de muur, hoeft toch niet altijd te hangen?
Geniet maar van je teruggevonden boek.
Bijzonder, foto én boek.
Mooie foto, ken je deze ook: https://photoq.nl/wp-content/uploads/2015/07/photoq-violette-cornelius-eva-besnyo-mai-hh-4925317.jpg.jpg
zo tof van die toevalligheden!
Wat lief van jouw man. Hier geraakt een mens niet op uitgekeken! Een pracht van een foto.
Wat een prachtig verhaal. Het heeft zo moeten zijn.
Ik ben benieuwd naar de rest van dit bijzondere verhaal!
Als het boek net zo mooi is als de foto.....
Zoals Boeddha zei: 'Niets is toeval."
Een reactie posten